Elif ile Mina adında iki hanım, Şeb-i Arus törenlerini izlemek amacıyla Konya’ya gider. Dönüşte havaalanına gitmek için bir taksiye binerler… Ne var ki şoför onları gecenin yarısında ıssız bir yerde hem de karda kışta arabadan dışarı atar. Anlam veremezler ve karşı koyamazlar… Böylesi kasvetli bir girizgahtan sonra romana daha bir merakla asılıyorsunuz… Ne oluyor orada?
Hanımlar o soğuk havada sığınacak bir yer ararlar ve bulurlar… Ama ne yerdir burası… Evliyaların buluşma yeri… Mevlana, Şems ve diğerleri… Otururlar ve evliyalarla sohbete başlarlar…
Elif bu sohbet esnasında ailesiyle ilgili sırları yavaş yavaş öğrenmeye başlar. Hayatının ilk 11 yılını geçirdiği Konya’dan ayrılmasından ve sonra tekrar buraya gelmesinden hareketle Elif’in anne ve babasının ayrılışları, babasının ve annesinin hazin ölümü onu bir hayli hırpalar…
Tarihin dehlizlerinde, tasavvufun altın sayfalarında geri dönüşlerle süslenen romanın yazarı Nalan Güven, sizlere enfes bir son hazırlamış…
Kitabın sonunda, taksiden indirilişin, gizemli eve gidişin bir rüyadan olduğunu okuduğunuzda şaşırıyorsunuz… 210 sayfalık romanı bir gecede okumak bana zor gelmedi. Çünkü, her sayfasını çevirirken bir sonraki sayfadaki sürprizi merak ediyordum. Bir sonraki güne bırakamazdım…
Tebrikler Nalan Güven….