Teyemmüm su bulunmadığı zamanlarda abdest almak için temiz toprakla ellerle yüzü ve iki kolu mesh etmektir. Teyemmüm hangi durumlarda gereklidir? Teyemmüm ayeti ne zaman ve nasıl indirilmiştir? İşte teyemmüm ayetinin iniş sebebi...
Hz. Âişe validemiz şöyle anlatıyor:
"Resûlullah ile (Müreysî) seferinde beraber idik. Beyda namıyla anılan mevkîye veya Zatu'l-Ceyş denilen yere gelmiştik ki, benim bir kolyem koptu. Resûlullah onu aramak için bir müddet orada kaldı, O'nunla birlikte diğer insanlar da kaldılar. Civarda su olmadığı gibi yanlarında da su kalmamıştı. Bir kısım insanlar Ebûbekir'e gidip:
«–Âişe'nin yaptığını gördün mü! Hem Rasûlullah'ı hem de diğer insanları burada oyaladı. Onlar bir su başında değiller, yanlarında su da yok!» demişler. Rasûlullah başını dizlerimin üzerine koymuş uyurken babam Ebûbekir çıkageldi.
«–Sen Resûlullah'ı de insanları da burada hapsettin. Civarda su olmadığı gibi yanlarındaki su da tükendi!» diyerek beni azarladı ve pek çok söz söyledi. Hatta öfkesini yenemeyip eliyle canımı acıttı. Resûlullah'ın başı dizimin üzerinde olduğu için hareket etmemeye çalıştım.
TEYEMMÜM AYETİ
Allah Resûlü sabah kalktığında hiç su yoktu. Bir müddet sonra Allah Teala teyemmüm ayetini inzal buyurdu:
«…Hasta yahut yolculuk halinde bulunursanız, yahut biriniz abdest bozmaktan gelirse, yahut kadınlara dokunmuşsanız ve bu hallerde su bulamamışsanız, temiz toprakla teyemmüm edin de yüzünüzü ve (dirseklere kadar da) ellerinizi onunla meshedin! Allah size herhangi bir güçlük çıkarmak istemez; fakat sizi tertemiz kılmak ve size (ihsan ettiği) nîmetini tamamlamak ister; umulur ki şükredersiniz.» (el-Maide, 6)
Üseyd bin Hudayr dedi ki:
«–Ey Ebûbekir ailesi! Bu, ümmet için sizin sayısız bereketlerinizden sadece biridir.»
Bindiğim deveyi kaldırdığımda kolye altından çıktı." (Buharî, Teyemmüm, 1; Ashabu'n-Nebî, 5, 30)
Üseyd, Âişe validemize:
"Allah seni hayırla mükafatlandırsın! Vallahi ne zaman başına hoşlanmadığın bir iş gelse, Allah onu senin için de Müslümanlar için de hayır kılıyor." demiştir. (Buharî, Teyemmüm, 1)
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Hz. Muhammed Mustafa 2, Erkam Yayınları