Hakkâri'de Mevsim Sonbahar

Kışa hazırlanıyor tüm tabiat burada.

Hiç kimsenin farkında bile olmadığı.

Yol kenarlarındaki o sarı minik papatyalar.

Onlar bile.

Ağaçlar.

Onlar da…

---

Her yerin karlar altında olduğu uzun aylar boyunca.

Ortada görünmeyen her türlü yeşil bitkiler ve ağaçlar.

Ne kadar da güzeller.

Ve kuşlar…

Doyasıya uçuyor ve eğleniyorlar gökyüzünde.

---

Hepsi kışa hazırlanıyor burada.

----

Şehrin kedileri yazın son demlerini güneşlenerek geçiriyor.

Onlar da kışa hazırlanıyor.

Ne kadar da güzelmiş kedileri bu şehrin.

Kışın karında soğuğunda kömür kokulu sokaklarında.

Bir o kadar toza bulanmışken de güzeldiler.

Ve bir o kadar da yalnız.

Soğuğun işlediği karla kaplı karanlık ara sokaklar kadar.

Yalnızdılar…

---

Ağustos böcekleri burada da varmış.

Ve sadece Spil Dağı’na yaslanmış şehrinde olduğunu sandığım saksağanları.

Ne kadar ilginç.

Buradalar onlar da…

Yaz güneşini görünce büyük bir hevesle büyüyen her bir çiçek.

Son demlerini yaşamakta artık.

---

Mevsim kışa dönüyor.

---

Sümbül Dağı.

Ve diğer dağlar.

İrili ufaklı.

Her yer dağ.

Her yer…

---

Hakkâri’de mevsim sonbahar.

---

Gündüzleri masmavi bir gökyüzü.

Alabildiğine temiz ve kuru bir hava.

Lacivertten siyaha dönen haliyle.

Geceleri binbir yıldızlı gökyüzü.

---

Aslantepe’den seyrediyorum şehrin yanan ışıklarını

Bölük pörçük, derme çatma ve dağınık evleriyle şehir.

Geceleri daha güzel.

Gece örtmüş her şeyi.

Tıpkı kar gibi.

Kar varken dağlarında tepelerinde şehrin.

Bir başka güzel.

---

Ve dün gece.

Hilal ve yıldız.

Şehrin semalarında.

Bir dağın zirvesinden tebessüm ettiler bana.

Bu kadim topraklara.

Dosta güven düşmana korku.

Biz buradayız…

---

Bizim olduğumuz her yer vatan.

Hilalin gölgesinde.

Yıldızın parlaklığında.

Başımız dik.

Ayaklarımız sabit.

Buradayız.

Sümbül dağı gibi…