Rusya, Çin'i Türkiye ile dengeleyecek

2020 yılı başta pandemi ve doğal afetler olmak üzere insanlarımıza birçok acı getirdi.

AB ve ABD’nin yaptırım konuları, Doğu Akdeniz’deki gerginlik ve Suriye’deki olaylar ise ülkemizin başlıca uğraş verdiği meseleler oldu.

Buna rağmen ta Venezuela’ya kadar uzanan dış politik yaklaşım Türkiye’nin elinin kolunun “her yere uzanabileceğini” dosta düşmana gösterdi.

Türkiye, Batı sisteminin olmazsa olmaz bir parçası olarak görülmesine rağmen Kafkasya, Türkistan, Ortadoğu ve Afrika’daki dostları için büyük güçlere alternatif olma çabasını devam ettiriyor.

2021’e bu çabaya destek veren daha somut adımların atıldığı bir yaklaşımla girildi.

Yukarı Karabağ’ın Ermenistan işgalinden kurtarılmasında Türkiye’nin aldığı inisiyatif Türkiye ile dost olanların masada da sahada da kaybetmeyeceğinin en bariz göstergesi oldu.

2020’nin son günlerinde Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu ile yıl sonu değerlendirme toplantısında birçok konuyu kapalı kapılar ardında konuştuk.

Aklımda Nahçıvan Koridoru olayı vardı.

Zira, net bir açıklama yapılmasa da Çin’in “Kuşak Yol” projesinin bir güzergâhı olan ve Ermenistan topraklarından geçen “Nahçıvan Koridoru”nu Ermenistan’ın kabul etmesinin sebebi pek anlaşılır değil.

Neticede bu koridor için Türk tarafından (Azerbaycan ve Türkiye) açıkça dile getirilen bir talep de yok.

Tek ve yegane talep Ermenistan’ın işgali altında bulunan toprakların kurtarılması.

Benim analizim şöyle:

Paşinyan’ın Ermenistan’ı Rusya güdümünden çıkarmak ve Batı'ya eklemlendirmek istemesi, Rusya’nın Azerbaycan’ın Dağlık Karabağ’ı geri almaya başladığı askeri operasyonda sessiz kalmasına neden olmuştu.

Batı’dan beklediği desteği bulamayan Paşinyan’ın kafasındaki birinci mesele bence “Ermenistan’ı Rusya’nın güdümünden çıkarmanın bir yolu bulunmalı” konusu oldu.

Neticede Ermenistan’ın 30 yıldır işgal altında tuttuğu toprakların Azerbaycan tarafından kurtarılması ile biten bir süreç Azerbaycan’a yetebilecekken bir anda Nahçıvan Koridoru oluşturulması gündeme geldi.

Paşinyan, Ermenistan’ın Rusya güdümünde kalmaya devam edemeyeceğini çok iyi biliyor.

Ermenistan için Türkiye ve Azerbaycan ile iyi ilişkiler kurmaktan başka bir gelecek yok.

Ama bu Ermenistan’ın Türkiye’den “toprak taleplerini sona erdirmesi” ve “sözde soykırım” iddialarını bitirmesi anlamına da geliyor.

Devletlerin ayakta kalmasını sağlayacak "ortak acılar" ve "ortak zaferler" vardır.

Ermenistan, devleti ayakta kalmak için bolca “ortak acı” üretmiş ve bunlara tutunmuş durumda.

Bu politika Ermenistan’ın nüfusunun yarısının göç etmesine neden oldu.

Ermeniler, Ermenistan’da kalmak istemiyor.

Sadece çalışmak için bile Türkiye’ye gelen 100 bin Ermenistan vatandaşı var.

Ermenistan’daki Türkiye karalamalarına rağmen Türkiye’deki Ermeni kökenli vatandaşların yaşadığı rahatlığı gören Ermenistan vatandaşı Ermeniler artık devletlerinin “tabulaşmış” politikalarını sorguluyor.

Bunun en büyük göstergesi Paşinyan’ın seçilmiş olmasıydı zaten.

Nahçıvan Koridoru’nun oluşturulmasına onay verilmesi bu düşüncelerin ilk somut adımı oldu.

Koridorun oluşmasına imkân veren Ermenistan’ın onayına ilişkin “Nasıl oldu” soruma Bakan Çavuşoğlu, “Onların da çıkarına” cevabını verdi.

Amerikan formasını çıkararak Türk formasını giyen bir yönetimle “Orta Asya’da büyüyen Çin’i dengeleyecek bir Türkistan bloğu” oluşturulması ancak Rusya’nın alan açması ile mümkün olabilir.

Rusya bu alanı kontrollü bir şekilde Türkiye’ye açıyor.

Türkiye, açık ve dürüst politika ile kazan kazan düsturunu ortaya koyarak adımlarını atıyor.

2021 yılı ile birlikte Ermenistan’ın bu zorlu sürecine Türkiye ve Azerbaycan’dan daha fazla destek geleceği göreceğiz.

İlham Aliyev’in tüm yaşananlara rağmen gündeme getirdiği 3+3 devletle bir araya getirilecek 6’lı bir iş birliği mekanizması, işte tam da bu fikre hizmet eden ve Kafkasya için hayati önem taşıyan bir adım.

Rusya, Ermenistan ve İran ile Türkiye, Gürcistan ve Azerbaycan’ın yer alacağı 3+3 oluşumlu 6’lı mekanizma bölgedeki meselelerin çözüme kavuşturulmasını sağlayacak.