Ağlayan hanım hastamız
Telefon çaldığında konuşan yıllardır takip ettiğim ve epeydir iyi olduğu İçin görüşmediğim 55-56 yaşlarındaki kadın hastamdı. Telefondaki sesi üzgün geliyor, hıçkırarak ağlamaktan bir türlü meramını ifade edemiyordu. Sonunda kendini biraz toparladı ve “Nasıl durumu? Size soruyorum çünkü haberiniz vardır. Lütfen bir şeyler söyleyin” dedi.
Kast ettiği Sayın Cumhurbaşkanımızın sağlığı idi. İyi ve
moralli iken hastalık haberi ile yıkılmıştı. “Rabbim benim ömrümden ona versin.
Çok dua ediyorum. Sürekli Kur’an okuyorum.”
Kendisine açıklamalardan söz ettim ve Cumhurbaşkanımızın
sağlığının iyi olduğunu söyledim. Rahatladı, mutlu oldu. Daha sonra pek çok
hastamızın haberler üzerine psikolojilerinin bozulduğunu gördüm, bir kere daha
anladım ki Cumhurbaşkanımız milletimizce çok sevilmektedir. Kendisine Rabbimden
şifa diliyorum. Bu millete daha uzun yıllar hizmet etmedi için dua ediyorum.
KARPUZ
Üniversite öğrencisi olduğum yıllardı. Bülent Ecevit’in
liderliğindeki CHP ile Necmettin Erbakan hocamızın Genel Başkan olduğu MSP
arasında koalisyon vuku bulmuştu. O zaman aynı şimdiki gibi muhalefet her türlü
argümanı kullanarak iktidarı oluşturan partilere saldırıyordu.
Bir gün ülkücü bir arkadaşım bana “Siz karpuza
benziyorsunuz” dedi. Böyle demekle neyi kast ettiğini anlayamamıştım. Önce övgü
zannettim. Çünkü karpuz bizim yörenin sevilen ve zevkle yenilen meyvesi idi.
Karpuz tarlaları bizim köyde yaygındı ve dalından kopararak, sonra da
kardeşlerimle yemek, hele yanında peynir de varsa, çok mutluluk vericiydi.
Yazın ortalığı kasıp kavuran sıcaklara karşı da birebirdi.
Susuzluğu giderirdi. Ancak niyetinin bu olmadığı anlaşılıyordu. Sonra ağzından
baklayı çıkardı: “Sizin dışınız yeşil ama içiniz kızıl” dedi. Kendi küçük
aklına göre koalisyona giren MSP’yi eleştiriyordu. Ona göre CHP öyle tehlikeli
ve komünistlik yapıyordu ki onun yanına yaklaşılamazdı.
Aradan yıllar geçti. Ortalık ne değişti. Bana karpuz diyen o
arkadaş hem ülkücülük yapıyor hem de CHP’yi destekliyor. Peki CHP mi değişti?
Hayır yine genlerinin ayarında devam ediyor. İnsan yaşadıkça ne ibretlik ne
şaşılacak olaylara ve sapmalara şahitlik ediyor.
