Ah kalbim!

Ah kalbim! Tahran sokaklarında sahur vaktine yakın gecenin sessizliğini sokak çöpçüleri bozuyor. Süpürgenin sesi öyle en yakından geliyordu ki "hişşşt" diye bir sesle irkildim ve uyandım. Uyandığımda sahur için kurduğum telefonun çalar saati de çalmıştı. Çalar saati susturmak kolay olduydu. Ama çöpçünün süpürge sesi devam ediyordu. Bizim memlekette sahura kaldırmayı-çağırmayı davulcular yapardı. Burada da davulcu var mı bilmiyorum. Ama saat üç denildi mi hişşşt" diye bir ses ile uyanacağımız kesin. Uyan derin uykudan en derin uykudan der gibi.

Sokakları temizleyen bir çöpçünün sesiyle uyandım sahura ve seher vaktine. Az sonra içimden gelen bir sese kulak verdim. "Ah kalbim!" dedim birden. Neydi mesele, anlatayım. Aslında akşam vakti sokakta gördüğüm o manzara karşısında içimden bir ah yükselmişti. Sokak ortasında çöpe atılmayı bekleyen kocaman bir kalb yastığı vardı. O kalbin sahibi ya balayı döneminde ya da sevgililer gününde kalbe sahip olmuştu, Başka bir ihtimal görmüyorum.

Ama şimdi görüyoruz ki kalb çöpe atılmış. Sonbahar ve ağaçlardan yere düşen yaprakları hatırlıyorum ağaçlar sonbahara hazırlanırken. Ah kalbim! Diyormuşumu2026 Attilla İlhan haklıymış. "Ben sana mecburum sen yoksun" dedikçe. Sokak lambaları yansa ne olur. Kalbimin ışığı sönmüş, diyorum.

Ah Kalbim! Çağır beni duygu yüklü hatıralara. Arabesk dinleyesim geliyor bu sahur vaktinde. Sokak çöpçülerinin sessizliği bozan her dokunuşunda Erkin Koray geliyor hatırama söylediği şarkı: "Kör olası çöpçüler aşkımı süpürmüşler." Şarkının asıl sahibini anmalıyım. Tövbekar sanatçı Ali Toprak. Tövbesi geçerli mi bilmiyorum. Eğer bu mevzuya da bir kaç mısra devşirse varsa tövbesi bozulmaz zannımca.

Ah Kalbim! Seni o vaziyette çöplükte görünce hayatın bütün kırılganlığı, uçup gidiciliği ve hüzne dair bütün açılımları dondurup buzdolabına koydum. Ah çekerek geçecek günlerimiz aşka ve kırılgan kalbimize dair. Gerçi aşk ehli olanlar için de her gün ah etmek gerekir. Ki her nefeste ahsız geçen gün onlar için günah sayılırmış.

Ah kalbim! Söylenebilecek, konuşulabilecek bir şey kalmadı. Üzerinde oturulur minderlerin diyor bir dostumuz. Eskidi, yenisini alırız, üzülme, diyor. Aşkımız buharlaşıyor Zeki abi, büyü bozuluveriyor. Ben Kahraman Tazeoğlu gibi önce oku sonra al diyenlerden değilim. Aşkın şifasını ızdırabından alıyoruz. Gittiğimiz her şehirde, her sahilde bir kalb acısını beraber taşımayacaksak olsun, yeni minderler de alırız, kalb yastığı gibi.