ALLAH'A GÜZEL KULLUK YAPMANIN ÖLÇÜSÜ

Ebu Hureyre'den:

u2013 Bir kul alenen (göz önünde, halk içinde) güzel kıldığı namazı, yalnız kaldığında, kimse görmezken de güzel kılarsa, Allah Teala, ona şöyle buyurur: "Kulum, bana kulluğunu güzel yaptı." (Rafii; Ramuzu'l-Ehadis)

* * *

Allah'a kullukta ihlası elde etmenin gerçekçi ve insanı yanıltmaz bir ölçüsü vardır. O da halk içinde yapılan ibadet ve amellerin göz dolduran güzelliğini, takdir toplayan mükemmelliğini, kişinin yalnız kaldığında da, tek başınayken de aynı kalitede, aynı güzellikte yapmayı sürdürmesidir.

İnsanın amel ve ibadetleri, halk içinde de, yalnız başınayken de aynı dikkat ve titizlikte, aynı kalitede, aynı güzellikte olursa, bu hal, o kişinin ihlas ve samimiyetinin çok açık bir göstergesi sayılır. Herkes kendini bu ölçü ile test edebilir.

Halk içinde gösterilen kulluk kalitesi, aynı ibadet tek başına yapıldığında ortaya konmuyorsa, o kişide gösteriş hastalığı, riya duygusu, halka güzel görünme (tasannu) mikrobu var demektir. İnsan kendini bu ölçüyle devamlı hesaba çekmeli; nefis ve şeytanın onu oyuna getirip aldatmasına fırsat vermemelidir.

Gösteriş ve riya hali; amellere arız olan, ihlas kırıcı, niyet bozucu, en sinsi ve en tehlikeli, hatta öldürücü duygulardır. Tüm ibadet ehlinin, bu tehlikenin farkına varıp niyetini gözden geçirmesi, ihlasını koruma altına alması gerekir.