Aşkların en güzeli

Yine bir Şubat ayındayız ve insanlar “Sevgili” adı altında en güzel hediyeleri alma derdine düştüler. Aşka ve sevgiye saygımız sonsuzdur. Çünkü aşk ve sevgi hayatımızın en güzel noktası ve en kadim mirasıdır geçmişimizin. İnsan hangi işi yaparsa yapsın aşk ile yapmalı ve aşkı her dem yüreğinde diri kılmalı. O vakit yaptığı işten zevk alır insan ve mutlu olur.

Hayatın en depresif hallerinde bile aşkı yüreğinde canlı tutan insan umudu ölçüsünde ruhunda huzuru hisseder. Bu aşkın insanda bıraktığı en güzel histir. Herkesin bir aşka bel bağlaması ve onun ile yaşaması bundandır.

İnsanlardan kimi paraya, kimi insana, kimi makama, kimi kula, kimi pula, kimi kendi icat ettiği tanrılara, kimi metaya ve en çok da Allah’a karşı yüreklerinde aşk beslediler. İnsan hangi varlığa âşık olursa olsun bu aşkın sonu nihayetinde Allah’a varmıyorsa o yolda her dem sıkıntıların olması kaçınılmazdır. Bizim aşkımızın rotası Yüce Mevla’yadır. Aşkların en güzeli Allah aşkıdır.

Her aşk, kendi kabında tartılır ve âşığın yüreği kadardır aşkı. Yüreğin büyüklüğü ile aynı orantıdadır aşk. Aşk cüsseye bakmaz, yüreğe bakar. Bu yüzden çocukların sevgisi daha saf ve samimidir. O küçücük cüsselerinde koca bir sevgi yeşertir çocuklar. Onların sempatik ve sevecen olmaları da yüreklerinde büyüttükleri sevginin bir neticesidir. Bu vesileyle çocuklarımızı En Sevgili olan Yüce Mevla ile korkutmak yerine O’nun sevgisiyle ödüllendirmeliyiz.

Aşk sandığın değil, sevdiğini andığın ve onun için yandığın kadardır. İnsan sevdiğini andığı kadar ruhunda onu diri tutabilir. Unutmak aşka yapılabilecek en büyük ihanettir. Aşkın zikredilmesi aşkın her dem diri olmasına vesiledir. Sevdiğini yâdında tutmak yetmez, onu yüreğinde taşıdığın kadar dilinde de taşımalısın. Sevdiğine sevdiğini söylemek aşk ateşinin daima yanık kalışına vesile olur. Her anımızda aşkların en güzel olan Yüce Mevla’ya olan aşkımızı zihnimizde fikir, dilimizde zikir olarak canlı tutmamız da bundandır.

Bütün aşkların toplamı en büyük aşka giden yolun şifreleri ile doludur. İnsan her nereye bakarsa baksın en güzel ve en büyük aşkın şifrelerini görür. Güneşin doğuşunda, ayın şavkında, sevgilinin gözünde, bir tatlı sözde, bir güler yüzde, bir suyun serinliğinde, velhasıl baktığı her yerde o şifreleri görür. Beşeri aşklar ilahî aşktan bir cüzdür ve bu aşkların yolu küllî aşk olan Allah aşkına çıkar. Aşk ki, bir taşı eritip kül edebilir, taş kesilmiş kalpleri pamuk eyler. Mecnun, “Çekil önümden Leyla, ben Leyla'ma (Mevla) gidiyorum.” derken bile en güzel aşkı bulduğunun işaretini verir bize.

Âşık her dem kalbini temiz tutmayı başarabilmiştir. Çünkü aşığın misafiri ne zaman gelecektir, kimse bilemez. Aşka düşmüş gönüllerin saflığı da bundandır.

Aşk basite indirilmeyecek kadar kutsal ve değerlidir. Aşk ehli bir meşale misali yüreğinde taşır aşkı. Kor olmanın, tutuşup yanmanın adıdır Aşk.

Aşkın kâğıda dökülmüş haline şiir, avuc açmış haline dua, ayrılık haline hüzün ve gözyaşı, kavuşma anına vuslat, gidiş haline gurbet, gittiği yere sıla, bir gözde asılı kalmasına ise umut denmesi boşuna değildir. Hepsi ayrı ayrı yaşanmışlıkların birer delilidir. Deliliğe düşmenin, aklının eksik olduğunun idrakine ulaşmanın yoludur aşk. Âşık, aşkın divanesidir, leylasını arayan mecnundur.

Aşk, arzulardan beridir. Bir sınırı yoktur, lakin çizgisi vardır. Duruşu vardır aşkın. Tek hece olan aşk, tek olan Yüce Allah'a olunca gerçek huzuru ve sükûnu bulacaktır. Aksi takdirde diğer aşklar günü kurtarma derdinden öte bir yer işgal etmeyecektir ruh dünyamızda. İşte o vakit parça parça aşkların, bütünün toplamından ne kadar az olduğunu anlayacağız.

Her dem aşk ile dirilen, aşk ile yoğrulan ve en güzel yerinde Allah aşkını barındıran gönüllere selam olsun.