Bir ev düşünün!

Bir ev düşünün! Herkes bir telaşla uyanır hayata.

Önce perdeler açılır veya hep çekili bırakılır.

Bir koşuşturmadır pür fena.

Aman! Sakın dokunmayın kimsenin bu telaşlı haline.

Baba ile anne işe gidecektir.

Çocuklar okula.

Bebekler kreşe veya anaokuluna.

Bir ev düşünün! İçindeki bütün eşyalar sahibine hasret.

Güneşe hasret.

Işığa hasret.

Sevilmeye hasret.

Dokunulmaya hasret.

Eskitilmeye hasret.

Varlığını hissettirmeye hasret.

Bir ev düşünün! Ocağı yanmaya hasret.

Tenceresi yakılmaya hasret.

Çaydanlığı ateşin üzerine konularak kendine gelmeye hasret.

Bardağı içine sıcak çay doldurularak ısınmaya hasret.

Bir ev düşünün! Dolapları açılmaya hasret.

Bıçakları doğramaya hasret.

Çatal ve kaşıkları dudaklara değmeye hasret.

Bir ev düşünün! Banyosu geçiştirmelik yıkanmadan bıkmış yıkanmaya hasret.

Tuvaletleri unutulmaya hasret.

Her şey hasretlik içinde hasret.

Bir ev düşünün! Kileri zad u zahireye hasret.

Bütün dolaplar tam takır. Evde bir şey yok gibi. Doldurulmaya hasret.

Bir ev düşünün! Sabah kahvaltısından sonra öğlen sofrasına hasret. Bu hasretlik her yerde bir dert.

Bir ev düşünün! İçindeki halılar gün boyu dolaşacak ayaklara hasret.

Bedenine değecek alınlara hasret.

Üzerinde koşacak çocuklara hasret.

Bu hasretlik de hasretlik içinde hasret.

Bir ev düşünün! Duvarı dokunulmaya hasret.

Kapısı tutulmaya.

Penceresi bakılmaya hasret.

Bu hasretlik de yürek yakıverecek.

Bir ev düşünün! Gündüzü sahibine gecesi misafire hasret.

Bir ev düşünün! Sadece hayatı akşamdan ibaret bilmeyenlere hasret.

Bir ev düşünün! Komşusunun kendine uğramadığı ve içinde dedikodu yapılmadığını düşünerek geçirilen bir ömre hasret.

Bir ev düşünün! Bütün gün hiçbir şeyin okunmadığından okumalara hasret.

Bir ev düşünün! Balkonu var balkonunda oturulmaya hasret. Sadece bir zerzevat veya fazlalıklar deposu olarak kullanılmamaya hasret.

Bir ev düşünün! Oturma odası bütün gün oturacak kişilere hasret.

Bir ev düşünün! Onca özenle hazırlanan ve dekore edilen yatak odası bir otel odasına döndüğünden sevgililerin bütün güzelliklerine hasret.

Bir ev düşünün! Bütün gün bir makber sessizliğiyle varlığını gösterecek hatta kabristandan daha elim bir şekilde sahiplerine hasret.

Bütün bunlardan hareketle elbette evler küçülecek.

Küçüldükçe evler aileler de küçülecek ve bölünecek.

Bölündükçe aileler herkes birey olacağım diye evin içini terk edecek.

Terkedildikçe evler aile denen şey bitecek.

Bitince aile insanlığın sonu gelecek.