Eşiniz ve çocuğunuzdaki değeriniz
Saffet’in çocukları var, torunları var. Hanımı var. Saffet’in çocuk ve torunlarının gözünde ve gönlünde bir değeri var. Neriman’ın gözünde ve gönlünde de bir değeri var.
Neriman gün yaptığı bir ara arkadaşlarına kocasını çekiştirerek diyor ki: “O da bir şey mi? Bizim Saffet’in kafası hiç çalışmaz. Zekâsı yetersizdir.”
Saffet, yeryüzünün en büyük dâhisi de olsa eşi Neriman için hiçbir anlam ifade etmez. Neriman daha baştan o değeri vermiştir.
Bu öyle bir sistemdir ki kimyasal bir ayıklama, fiziki bir ayıklama sistemi gibi çalışır insanlarda. Mesela çeşitli elekler vardır. İçine bir şeyler atarsınız. Buğdayını, pirincini seçip taşını ayıklar. İnsanlarda da aynen böyle bir elek sistemi vardır. Bu elek, gerekeni saklama ve gerekeni ayıklama üzerine bir filtreleme üzerine çalışır. Muhataplarının değerleri bu elekten geçerek ortaya çıkar.
İşine gelen, hoşa giden, kabul gören bir şey varsa gayet dikkate alınır ve değeriniz yüksek olur. Ancak işine gelen, hoşa giden bir şey yoksa dikkate alınmaz ve değeriniz az olur. “Bir kulağından girip diğer kulağından çıkmak” deyimi tam da böyle olan ile ilişkilendirilebilir.
Bazen çocuklarınız ile konuşursunuz. Veya bir konu tartışırsınız. Çocuğunuz belki çıldırabilir. Belki de siz çıldırırsınız. Olmaz dersiniz. Çocuğunuz, daha önceden sizin için zihninde bazı kodlar belirlemiştir. Az da olabilir çok da… Bu sayılı kodun dışında bir mesele, bir kelâm ile iletişime başladığınızda çocuğunuzun gönlünün alıcıları dediklerinizi almayacaktır. Kendini mutlaka kapatacaktır.
Çocuğunuza olumlu olan, faydalı olan bin tane cümle söylersiniz. Ama sizi zihninde olumsuz olarak kaydetmiştir. Bin tane olumlu cümleyi isteyerek ve heyecanla söylediniz. Kesinlikle kale almayacak, gönlüne girmeyecektir. Peşine bin birincide olumsuz bir şey söylediniz. Alacağınız cevap, “Hah! Sen zaten böyleydin. Zaten söylemek istediğin buydu. Anlatmak istediğin işte bu.”
Derdinizi içinize gömer ve dersiniz. “Bir tanecik olumsuz bir şey söyledim yahu!” Ancak o, bin olumluyu değil sadece bin birincideki olumsuz olanı dikkate alacaktır.
“Sen zaten bana kötü davranacaktın. Bütün niyetin buydu.” diyerek söylediğiniz olumlu ne varsa kale almayacaktır.
O yüzden değer oluşturmak çok çok önemli bir iştir. Kendiniz, çevreniz, kediler, köpekler, kötü karakterli bir insan, her ne varsa tefekkür ettiğinizde, kendi muhasebenizi yaptığınızda sizin için çok kıymetli bir hocadır. Sizin değeriniz için harika katkı verirler. Habil-Kabil hikâyesindeki toprağa gömme işi için karganın örnek alınması gibi adeta yaptıkları ve yapmadıklarıyla hayatınızın dersini alırsınız.
Uğraşması, didinip durması gerek insanın. “Allah rızası için kendim ve başkaları için ne yapabilirim” şiarı ile değer çalışmaları yapması gerekir. Hazreti Peygamber kırk yaşına kadar çok kıymetli ve çok şerefli, insanların en hayırlısı bir insandır. İslam ile kıymetine kıymet ve şerefine şeref katmıştır. Ebubekir, Ömer, Osman, Ali.. olmuştur Hazreti Ebubekir, Hazreti Ömer, Hazreti Osman ve Hazreti Ali.
Hepimiz kendi kıymetimizi arttırmak için gayret ettikçe mutlaka bir Hazreti sıfatı da bizim adımızın önüne konulacaktır. İnsanlar bunu kalben söyleyecektir. Bunu söylemeleri için kendi gayretinizin yoğun olması lazımdır. O yüzden bunu yalakalık olsun diye değil canı gönülden söyleyeceklerdir.
Tartıştığınız, konuştuğunuz çocuğunuz olabilir, eşiniz olabilir. Bir başkası da olabilir. Çatışmalar neticesinde ne olur, sistemli çatışmalarda ne yapmalıyız? Evlilik nasıl sıhhatli yürütülür, eşlerimiz bizden nasıl memnun kalır? Çocuklarımız sözlerimizi nasıl dinler?
Cevaplara perşembe günleri devam etmek üzere. Sağlıcakla kalınız. Haneniz, şifahaneniz olsun.
