Esmâ-i Hüsnâ-1

“Esmâ-i Hüsnâ”, Allahü Teâlânın yüce isimleri için kullanılan bir tabirdir. “Esmâ” ismin çoğulu olup (isimler) demektir. “Hüsnâ” ise, (en güzel) manasına gelir. Dolayısıyla “Esmâ-i Hüsnâ” (en güzel isimler) demektir.

İnsanların büyük çoğunluğu, kâinatın bir yaratıcı ve yöneticisinin bulunduğunu kabul etmekle birlikte madde özelliği taşımadığından O’nu duyularıyla idrak etmeleri mümkün değildir. Şu halde Yaratıcı ancak kâinat ve insanla olan ilişkisi bakımından tanınabilir. Bundan dolayı “Esmâ-i hüsnâ” bilgisi, Allah-âlem ilişkisine ışık tutması ve sonuçta Allahü Teâlâyı tanıtması açısından çok önem taşımaktadır. Âyet-i kerimede buyuruldu ki: “En güzel isimler Allah’ındır. O halde, O’na bu güzel isimlerle dua edin!” (Araf 180) Hadis-i şerifte ise şöyle buyurulmaktadır: “Allah’ın 99 ismi vardır. Bu isimleri ezberleyip (benimseyen) kimse cennete girer.” (Buhari)

Ebû Bekir İbnü’l-Arabî Hazretleri diyor ki: 1) “Esmâ-i Hüsnâ”, Allahü Teâlâ hakkında yücelik ve aşkınlık ifade eder ve kullarda saygı hissi uyandırır. 2) Zikir ve duada kullanılmaları halinde kabule vesile olup sevap kazandırır. 3) Kalplere huzur ve sükûn verir, lutuf ve rahmet ümidi telkin eder. 4) “Esmâ-i hüsnâ”yı bilmek, kişiye meziyet ve şeref kazandırır. 5) “Esmâ-i Hüsnâ” Allahü Teâlâ hakkında yeterli ve doğru bilgi edinmemize imkân verir.

Allahü Teâlânın, hadis-i şerifle bildirilen 99ismi şunlardır:

1- Allah: Bütün kemal (olgunluk ve yetkinlik) sıfatlarıyla muttasıf (nitelenen), bütün noksan sıfatlardan münezzeh (temiz ve uzak), eşi, benzeri ve zıddı olmayan, ibadet edilmeye layık tek İlah (tanrı.) Bu ism-i şerif, Allahü Teâlânın has ismidir. Bu itibarla diğer isimlerin ifade ettiği bütün güzel vasıfları ve İlâhî sıfatları içine alır. Diğer isimler ise, yalnız kendi manalarına delalet ederler. Bu bakımdan Allah isminin yerini hiçbir isim tutamaz. Ayrıca bu isim, Allah’tan başkasına mecazen dahi verilemez.

2- er-Rahmân: Dünyada bütün mahlükata merhamet eden.

3- er-Rahîm: Âhirette mü’minlere merhamet eden.

4- el-Melik: Gerçek hükümdar.

5- el-Kuddûs: Her türlü kusur ve eksiklikten münezzeh (temiz ve uzak) olan.

6- es-Selâm: Kullarına rahmet ve bereket ihsan eden, onları korktuklarından emin kılan.

7- el-Mü’min: Gönüllere iman veren, kendisine güvenenlere emniyet sağlayan ve ferahlık bahşeden.

8- el-Müheymin: Her şeyi gözetip koruyan.

9- el-Aziz: Mağlup edilmesi imkânsız, gerçek izzet sahibi.

10- el-Cebbâr: İstediği herşeyi gerçekleştirmeye muktedir olan gerçek azamet sâhibi.

11- el-Mütekebbir: En büyük ve en yüce.

12- el-Hâlik: (“hı” ile) Her şeyin tek yaratıcısı.

13- el-Barî: Her şeyi, örneksiz olarak yaratan.

14- el-Musavvir: Her şeye bir şekil ve suret veren.

15- el-Gaffâr: Kullarının günahlarını örten, affeden.

16- el-Kahhâr: İsyankârları kahreden. Her istediğini yapacak kadar galip ve hâkim olan.

17- el-Vahhâb: Karşılıksız ihsanda bulunan, sonu gelmez bağışların sahibi.

18- er-Rezzak: Bütün mahlukatın rızkını veren ve ihtiyaçlarını karşılayan.

19- el-Fettâh: Hayır kapılarını açan, zorlukları kolaylaştıran ve darlıktan kurtaran.

20- el-Alîm: Her şeyi en ince detayına kadar bilen.

21- el-Kaabıd: Dilediğine darlık ve sıkıntı veren.

22- el-Bâsit: Dilediğine bolluk ve bereket veren.

23- el-Hâfıd: (“hı” ile) istediğini aşağıya indirip alçaltan.

24- er-Râfi’: İstediğini yukarıya çıkarıp yükselten.

25- el-Muizz: İstediğine izzet ve şeref bahşeden, aziz ve şerefli kılan.

26- el-Muzill: İstediğini hor ve hakir kılan, zelil eden.

27- es-Semî’: Her şeyi en iyi şekilde işiten.

28- el-Basîr: Her şeyi en iyi şekilde gören.

29- el-Hakem: Hükmeden, her işte; ilmi ve adaletiyle nihai hükmü veren.

30- el-Adl: Son derece adaletli olan.

31- el-Latîf: En ince işleri bütün detaylarına kadar bilen. Sonsuz lütuf ve kerem sahibi.

32- el-Habîr: (“hı” ile) Bütün detaylarıyla; her şeyden en mükemmel şekilde haberdar olan.

33- el-Halîm: Hilimle, yumuşaklıkla muamele eden.

34- el-Azîm: Pek azametli olan, yüceler yücesi.

(Devamı haftaya…)