Ey İnsan... Sen Koca Bir Hiçsin!

Kalbi zemzemle yıkanan, içindeki şeytanı müslüman olan, gelmiş ve gelecek günahları bağışlanan son peygamber olan Muhammed aleyhisselamın sıklıkla yaptığı bir dua var:

“Ey kalpleri çeviren Allah’ım! Benim kalbimi Sen’in dinin üzerine sabit kıl.” (Tirmizi, Kader, 7)

Resulullah aleyhisselam sahabileri arasında bu duayı sıkça yapınca sahabiler endişelenmeye başlar. Yani bir insanın din/islam üzere sabit kalıp kalmaması insanın iradesi ile olabilir! İnsan isterse dinde sabit kalır, istemezse sabit kalmaz! Böyle olduğuna inanan bir insan doğal olarak kalp yönetiminin kendi elinde olduğuna inanır...

Fakat resulullah aleyhisselamın yaptığı bu dua meselenin hiçte öyle olmadığını haykırır... Yani;

- Ey başıboş yaratılıpta dünyaya salıverilmeyen insan!... Sen başıboş bırakılmış değilsin. Dilersem seni dinde tutarım, sapmazsın. Dilersem seni nefsinle baş başa bırakırım sen de saparsın. İslamdan uzaklaşırsın. Ve sen de bunu anlayamazsın.”

Kalp yönetiminin Allah’ın elinde olduğunu bilen bir insan doğal olarak yalvarmaya başlar. Çünkü islamda kalıp kalmamak kimsenin inisiyatifine verilmiş değil.

***

“Ey kalpleri çeviren Allah’ım!...”

- Yani hidayette olan bir kalbi dalalete, dalalette olan bir kalbi de hidayete çeviren...

- Kalplere hükmeden...

- Dilediğini yapan ve yaptığından sorguya çekilmeyen...!

- Dalalete sürüklediğine zulmetmiş olmayan!

- Mülkü üzerinde tam tasarruf sahibi olan...

-

***

Değerli okur!... İnsan gerçekten de Allah’a esir düşmüş durumda... Bunun farkına varan kişi bu duayı sevap kazanmak için değil, ateşten kurtulmak için defalarca okur...

Ve açıktan okunan bir yalvarma duasıdır bu.

Aksi halde sahabiler işitip:

Ya resulullah! Bizden korkuyor musun?! (yani; biz hidayetteyiz ve ölünceye kadar da hidayetten ayrılmayacağız!... Hidayetten sapma gibi bir durum mu olacak?)” diye sormazlardı...

***

“... Benim kalbimi Sen’in dinin üzerine sabit kıl.”

Çünkü kalbim de Senin, Dinin de Senin... Kalbimi hangi halden hangi hale çevirirsen çevir yine de bana zulmetmiş olmazsın. Çünkü ürün Senin... Senin dininde kalmak ve o hal üzere ölmek demek kalp sahibinin/emanetçinin/insanın cennet kapısına alınması demektir...

Bu insan için ebedi bir saadet demektir...

***

“Ey kalplere hükmeden Allah’ım! Kalplerimizi Sana tâate amade kıl.” (Ahmed b. Hanbel, II, 418)

Hidayete alınan bir insanın ibadet etmesi de kendi tasarrufunda değildir... Bir müslümanın ibadet edebilmesi için Allah’ın öğretmesine, hatırlatmasına, kalbinde rağbetin yaratmasına, kulun unutmamasına, güç ve kuvvetin verilmesine ihtiyacı vardır... Ve bu ihtiyaçların tamamını Allah yaratır.

Ey insan....

Vallahi Allah’ın yardımı olmazsa sen koca bir hiçsin!