Güle güle 2020!

Her veda az bir mutluluk, biraz umut, biraz hasret, biraz vuslat, bir kaç damla gözyaşı, en çok da hüzün kokar!

Akşam Z raporu alan esnaf gibiyiz ömrümüzden eksilen koca bir yılın çetelesini tutarken. Sevabıyla günahıyla, artısıyla eksisiyle, yaşanılanı yaşanıl(a)mayanıyla, içinde uhde olanıyla dışa vurulanıyla, gözlerden akanıyla gönle damlayanıyla bir çentik daha atıyoruz yüreğimizin duvarına, müebbet yemiş mahkûm misali.

Her veda; dile kolay, yüreğe zordur!

İki adım attıktan sonra dönüp baktığında; ne kadar sürdüğünü ajanslardan öğrendiği, şiddeti bilmem kaç olan bir depremi yaşayan birinin iki saniyede tüm hayatı gözlerinin önünden film şeridi gibi nasıl geçiyorsa, bizim de işte öyle geçiyor gözümüzün önünden koca bir yıl. Geçiyor geçmesine de bir yüreğinden geçemiyor insanın. Oturup kalıyor içinde geçmişi.

Giden gidiyor gitmesine, gidene dur da, denilmiyor. Hani denilse, denilmesi denenebilse bile dur durak nedir bilmiyor ve hiç bir şeyi duymuyor gitmekten başka çaresi kalmayan. Baharda güneş görmüş karların coşkun sel olup akmasının önünde kimsenin duramadığı gibi gidiyor gidecek olan. Bir sel de yüreğinden akıyor giderken. Kimse görmüyor.

Bir otobüs camından el sallanırken nasıl karşılık veriyorsa insan, otobüs gözden uzaklaşınca ondan geriye kalan son hatıra havada asılı kalmış eline baktığı zaman anlıyor bu gidişin dönüşü olmayacağını.

Her veda, yeni bir merhabadır bahara!

“Sonbaharda yapraklar dökülmeseydi, baharda yenilerine yer bulunamazdı.”

Hayat bir devir daimden ibaret, sürekli var olan bir döngü içerisindeyiz. Su değirmeni misali; aşağıdan aldığı suyu diğer tarafa dökerken, dönüp yenisini aldığı gibi biz de görevi tamamlanmış olanı yenisiyle değiştiriyoruz. Eskiyi verince peşinata saymasalar da yanımıza kâr olarak kalıyor avuçlarımızdaki tecrübe...

Vadesi dolmuş çek, son kullanma tarihi geçmiş yiyecek, teneffüs zili çalan ders, ağaçtan dökülen son yaprak, son kepengi indirilmiş asma kilidi vurulmak üzere olan dükkân, Cahit Sıtkı’ya göre yolun diğer yarısının bittiği an gibi şimdi eski yıl.

***

Bir melodram havasında dillendirmeye çalıştığımız eski yıl tasvirini sanırım 2020 yılı için söylemek içimizden gelmiyor.

Şimdi sorsam size “2020 yılı nasıl geçti?” diye? Sadece siz değil, bütün dünya hep bir ağızdan aynı cevabı verecek diye tahmin etmekte zorlanmasak gerek ve bir an evvel gitmesini ümit ediyoruz hep birlikte.

“Aman Allah’ım, nasıl bir yıldı!” diye içten içe içleniyoruz. Felaketlerin, musibetlerin hepsi toplanıp hep birden gelmişler gibiydi. Biriyle baş etmeye çalışırken diğeri, öteki, beriki her tarafımızdan taarruza geçmişlerdi adeta. İnsanoğlu bu yıl ayakta kalmanın, ölmemenin mücadelesini verdi. Omuz omuza verip direnmenin erdemini gösterdi.

2020, Felaketler Yılı!

2020 Yılında yaşanan bazı olaylar;

Dünyada;

Avustralya’da aylarca süren orman yangınları ve kuraklık nedeniyle itlaf edilen binlerce deve…

İran tarafından Ukrayna’ya ait olan ve yanlışlıkla düşürüldüğü iddia edilen 176 kişiye mezar olan uçak,

Amerika’da siyahi vatandaş George Floyd’un polisin ırkçı müdahalesi sonucu öldürülmesi sonucu dünyada ırkçılığın yeniden gün yüzüne çıkması,

Endonezya’da muson yağmurları nedeniyle meydana gelen sel felaketinde 53 kişinin ölmesi,

Ortadoğu ve Doğu Afrika’da yaşanan çekirge istilası,

Mayıs ayında Pakistan’da 97 kişiye mezar olan uçak kazası,

Fransa’nın öncülüğünde gündeme getirilmeye çalışılan İslamofobi çığırtkanlığı,

Beyrut Limanında 182 kişinin ölümüne neden olan patlama…

Ülkemizde ise;

41 vatandaşımızın hayatını kaybettiği Elazığ Depremi,

Van’da çığ düşmesi nedeniyle 41 vatandaşımızın hayatını kaybetmesi,

İdlip’te farklı tarihlerde düzenlenen terör saldırıları neticesinde 59 Mehmetçiğimizin şehit olması,

Aynı yıl içinde yaşadığımız ikinci büyük deprem olan ve 114 vatandaşımızın hayatını kaybettiği İzmir Depremi,

Hatay başta olmak üzere Akdeniz ve Ege Bölgelerimizde meydana gelen orman yangınları,

Karadeniz ve Marmara’da meydana gelen sel felaketleri, pistten çıkan uçaklar, barajlardaki doluluk oranının düşmesi nedeniyle kuraklık ile tehdit edilen topraklarımız…

Dünyanın İmtihanı: KORONAVİRÜS!

Bunların hepsinin üstüne ve hepsinin üstünde bütün dünyayı etkisi altına alan ve zengin, fakir, güçlü güçsüz ayrımı yapmadan herkesi etkileyen Çin’in Wuhan eyaletinden yayıldığı iddia olunan Koronavirüs.

Sanırım 2020 yılı dendiğinde akla ilk, belki de tek gelecek olay KORONAVİRÜS olsa gerek. Bir bakıma 2020 yılı Pandemi Yılı oldu. Haksız da sayılmayız aslında. 2020 yılının bitimine günler kala son rakamlara baktığımızda bütün dünyada yaklaşık seksen milyon vaka ve iki milyona yaklaşan ölüm sayısı.

Sadece bununla da kalmayıp hayatımızda eskisinden çok farklı bir düzenin kapısını açan Koronavirüsü, bütün dünya kendisine ortak düşman olarak kabul etti ve düşman dışarıdan olunca ev ahalisi topyekûn mücadele etme birlikteliğini gösterdi. Sosyal mesafe, maske, hijyen, uzaktan eğitim gibi yeni kavramları hayatımıza aldığımız bu yılda hayat standartlarımızda da bir çok değişikliğe imza atan bu virüs, yeni dünyanın dizaynının da ilk işaret fişeği gibi görünüyor.

Bu kadar olumsuzluğunun yanında koronavirüse karşı birlikte mücadele ettiğimiz şu günlerde birlikte hareket etme erdeminin yeni yılda kardeşliğimize vesile olmasını dilemek düşüyor dile.

Her veda biraz umut barındırır içinde geleceğe dair. Böyle bir yılın yolunun sonunda en çok ihtiyacımız olan şey umuttur kanımca. Bu yılın tekrarını bir daha yaşamamak, bu yılın açtığı yaraların pansumanını yeni yıldan beklemek bir dilek olarak yer alıyor zihnimizde.

Güle güle 2020!

Haydi, seni yolcu edelim. Gidişin, yeni umudun kapısının anahtarı olsun. Seni uğurlarken yenisine ‘Merhaba’ deme vakti şimdi. Bir çocuğun kalemi ilk tutmayı öğrendiği anda her tarafını karaladığı kâğıdın yerine önüne yeni, yepyeni, tertemiz bir kâğıdın koyulduğu zamanı yaşıyoruz şimdi.

Her şeye rağmen şunu da bilmeni isteriz: 2020; asla unutulmayacaksın.

Bunların hepsinin üstüne açıp ellerimizi Yüce Yaradan’a en temiz kalp ile en son sığınağımız dua ile yalvarıyoruz:

“Ya Rabbi! Bizi taşıyamayacağımız yüklerle imtihan etme. Bize musibetlere dayanma gücü ver. Görünür görünmez kaza ve belalardan bizleri muhafaza eyle. İmtihanımız olan olayları kardeşliğimize, birlikteliğimize vesile kıl. Rahman isminle bizlere merhamet eyle, Şifa isminle hastalarımıza şifa ihsan eyle, Hafız isminle bizleri koru ve vefat edenlerimize rahmet eyle. Âmin.”

Güle güle 2020, umutla bekliyoruz seni 2021.

Elveda eski, merhaba yeni yıl!

Dilerim, gelen gideni aratmaz!