İslam'a sansür ve alkol

“Türkiye’de Sinema Sansürünün Tarihi” ismiyle yayınlanan kitapta, 1932 ile 1988 yılları arasındaki Film Denetleme Kurullarının aldığı sansür kararlarını içeriyor. Toplam 1500 sayfadan oluşan üç ciltlik eser, Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi öğretim görevlileri Doç. Dr. Ali Karadoğan ve Prof. Dr. Ruken Öztürk ile Telif Hakları Genel Müdürü Ziya Taşkent ve Arşiv Daire Başkanı Serhat Dalgıç’ın işbirliği ile hazırlanmış. İncelenen yarım yüz yılı aşkın süreçte, 2 bin 453 filmin reddedildiği, 4 bin 757 filmin ise şartlı olarak kabul edildiği görülüyormuş.

Dini hatırlatan her şey kesilmiş

İçeriğinde milli ve manevi değerlerden güvenliğe, cinsel içeriklerden siyasi kararlara kadar birçok sansür konusu var. Bir de dini sansür kararları var ki, akıllara ziyan. Ezan, cami, namaz, abdest, mevlit, imam nikâhı gibi dini hatırlatan ne varsa kesilme kararına varılmış.

1950’lerdeki karar defterlerinde yer alan dini yoğunluklu sansür, 1970’lerin ortalarına gelince tersine işliyor. Dini değer ve yargılarından uzak yetişen sinemacıların artık dini içerikleri kullanması tek bir sebebe dayanıyor; alaya almak veya küçük düşürmek. Bu konuda ileri giden filmler de sansür mekanizmasından nasibini alıyor.

Bir de alkolün sempatikliği eklenmiş

İslam’ın her türlü görüntüsü sansüre uğrarken alkolün yaygınlaştırılması ve sevimli gösterilmesi için filmciler ellerinden geleni yapmışlar.

Mahalle arkadaşlığının tek buluşma yerleri ve zevkleri içki içmektir ve genelde meyhanedir. Meyhanede dostluklar kurulur, hoş vakit geçirilir. Böylelikle eğlenir ve dinlenirler(!)

Meyhaneci de babacan, insancıl biridir ve çok anlayışlıdır.

İslam’a ve dini değerlere düşmanlık aşılanırken görüldüğü gibi alkol ve kafayı çekmek oldukça sempatik gösterilmiştir.

Ülkemizin ne karanlık dönemlerden geçtiği Türk Sinemasına yapılan kötü niyetli yönlendirmelerden anlaşılıyor.