İstanbul Hala Beyaz

İnsan yüreğinde güzide bir yere sahip olan, güzelliğiyle gözlere hassas bir nakkaş titrekliğinde dokunan şehirler vardır. Zaman zaman ebrulu00ee coşkusuyla, bazen siyah-beyaz tarihiyle, sarımtırak hüznü ve mavinin tüm tonlarına vurgu yapan nazenin gülümseyişiyle her gönülde farklı akisler bırakan bu diyarlar, her halleriyle özel yaratılıp seçilmiş bir belde olduklarına dair hissiyat uyandırırlar kulda. Sanki Hakk'ın rahmet eli dokunmuş, kıyamet gününe dek sürecek bir tebessüm yüklemiştir simasına o şehrin; yarattığını yarattığına sevdirmiştiru2026 Kabe'yi gönlünde doğurup büyüten Mekke gibi, gülün ruhunu sinesine hapseden Medine gibi, gözü yaşlı Mescid-i Aksa'yı bağrına basan Kudüs gibi, asırlar öncesinden Habibullah'ın işaretine mazhar olan İstanbul gibiu2026

İstanbul, kendisine henüz varamamış gönüller için hasret, varlığına kavuşup kokusuna aşina olmuş ruhlar için de yazılmamış ve yazılamayacak bir şiir gibidir. Beyazına ne kadar is bulaşmış olursa olsun, maneviyat yüklü toprağında asfalt bakışlı ve gaflet soylu ayaklar ne kadar gezinirse gezinsin Fatih'in ebedu00ee duası, Ulubatlı Hasan'ın rüyasıdır ou2026

Şehirler vardır; görkemli minareleri arasından asırlar öncesine uzanan latif kollarıyla, Bilal'in ezan sesini sokaklarına taşıma ve madde diye/bildiğimiz ne varsa, ondan mana taşırma gayretine giren bir aşktır içlerinden İstanbulu2026 Eyüp Sultan'ın nuruyla nurlanırken ismini ondan alan Eyüp ve Aziz Mahmut Hüdai Hz'leri ile hemhal olan Üsküdar kadar iskeleye gelen vapurlarıyla, ışıklı caddeleriyle, solgun ve ücra köşeleri ile de dimağlarımızda hep bir sevda sabahıdır İstanbul.

Şimdilerde görülüyor ki, hüzün ilk ılık nefesini gönüllerin başkentinde alır, kavgaysa ilk onda haykırıru2026 Harap edilen, hırpalanan, yakılıp yıkılan ne varsa onun gönlünde akar acıya ilk defa. Bu haliyle özel ve güzel olmasının bedelini ödüyor gibidir İstanbul.

Göz ağrımız. Hayır duamız. Hasenatımızu2026

"Memleket sevda ister; tahrik ve tahrip değil, tamir gönüllü yürekler"demiştim bir zaman, gözlerimde İstanbul'un buğulu gözleri, yüreğimde caddeleriyle, sokakları, yeşili, insanı ile ona yaşatılan zulmün sızılı varlığı, derinlerimde yarası, yarasına rağmen vakarıu2026

Gün kuyudur şimdilerde her sabah ve İstanbul, kuyunun içine bırakılan ürkek Yusuf'turu2026 Nice çile ve zulme ev sahipliği yapan canım şehrim bir kez daha özlerinde isyan, gönüllerinde yangın taşıyan insanların şiddetine muhatap olmuştur. Sokaklar; küllenen sayfalarına kaygısız basan ayaklara haykırırken, sesini yalnızca ihtiyar bir yalnızlığa duyurur. Gün kuyudur şimdilerde; İstanbul kuyunun içindeki gözü yaşlı çocuktur. Her şeye rağmen hala, şarkılar ve gemiler, gelinlik kızların gözlerinde deniz mavisi birer umuttur. Tarih kuyu; İstanbul kuyunun içindeki sonsuz Yusuf'tur. Yorulmuş sesinden kalemime giydirdiği öykü, bu şehrin kalbine dokunuşudur. İstanbul, gürültüler içinde kalmışsa da kalbimizde hala bembeyaz bir süku00fbttur.

Selam ileu2026