​"Kur'ân-ı kerîm en büyük saygıyı hak ediyor!.."

Allahü Teâlânın insanlara hidayet rehberi olarak gönderdiği son kitabı Kuran-ı kerim; insaf ehli birçok gayr-ı müslim bilim adamı tarafından da yüksek derecede takdir edilip mucize olduğu itiraf edilmiştir. Bu munsif ilim adamlarının itirafları çoktur, bunlardan birkaçı kısaca şöyledir:

Stanley Lane Poole şöyle der: “Muhammed aleyhisselama Medine’de nâzil olan âyetler özellikle dikkate şâyândır. Çünkü bu âyetler, İslâm toplumunu idare eden her Müslümanı doğru yola sevk eden âyetlerdir. Mekke’de vahyolunan âyetler ise, büyük ve etkili bir dinî hayat için gereken her şeyi ihtiva eder...”

Sedillot şöyle der: “Hiç şüphe yok ki Kuran, en büyük saygıyı hak eder. Çünkü O, insanlara; Allah’ın kullarından ne istediğini, kulların da Yaradan’dan ne beklediğini dolayısıyla kul ile Allah arasındaki münasebeti en doğru şekilde açıklamıştır. Kuran’da, ahlâk ve felsefenin bütün esasları mevcuttur. Fazilet ile rezilet; hayır ve şer; eşyanın gerçek mahiyeti, kısaca söylemek gerekirse her mevzu Kuran’da açıklanmıştır. Adalet, eşitlik; başkalarına iyilik etmek ve her türlü erdem Kuran’da mevcuttur. Kuran, insanı iktisat ve adalete sevk eder, sapıklıktan muhafaza eder. Kuran; insanı ahlakî zaafların karanlığından kurtarıp yüksek erdemlerin aydınlığına çıkarır. Müslümanlara barbar diyenler, bilinçsiz insanlardır. Çünkü onlar; Kuran’ın açık nurlu âyetlerine karşı gözlerini yumuyorlar ve O’nun toplumdan ne kadar kötülüğü silip götürdüğünü bilmiyorlar…”

Gaston Carre şöyle der: “Kuran’da; dünya medeniyetinin dayandığı bütün temeller mevcuttur. O kadar ki, dünya medeniyetinin, İslâmiyet tarafından yayılan esasların uyuşumundan vücut bulduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz…”

Alexis Louvasonne şöyle der: “İnsanlığın hidayeti yani doğru yolu bulması için Hazret-i Muhammed’e vahyolunan Kuran, hikmetle dolu çok parlak bir eserdir. Hazret-i Muhammed’in gerçekten peygamber olduğu ve kâinatın Yaratıcısı tarafından gönderildiği hususunda asla şek ve şüphe yoktur. Hazret-i Muhammed’e indirilen Kitap, bir belagat harikası, bir ahlâk ve fazilet rehberi ve mukaddes bir Kitap’tır. Kuran’ın getirdiği esaslarla çelişen hiçbir bilimsel keşif yahut ilmî umde yoktur. Kuran talimatlarıyla doğa kanunları arasında tam bir ahenk vardır…”

Dr. Morrice şöyle der: “Kuran hiçbir yönden tenkit edilemeyen bir fesahat ve belagat mucizesidir. Kuran, her mânâyı en güzel bir şekilde ifade eder. Gerçekten O, semavî kitapların en mükemmelidir. Kuran, insanlığa bahş olunan kitapların en güzelidir. Bundan dolayıdır ki, Müslümanların yüksek sınıfları; hayatın hakikatlerini kavramak noktasında ne kadar bilgilenirlerse o derece Kuran’la ilgileniyor ve O’na o derece saygı gösteriyorlar. Evet Müslümanların Kuran’a saygıları sürekli artmaktadır…”

Dr. Steingas şöyle der: “Zaman ve mekân itibarıyla birbirlerinden uzak, fikrî inkişafları bakımından da birbirlerinden çok farklı olan insanlara harikulade bir hassasiyet bahşeden, muhalefeti hayra ve iyiliğe çeviren Kuran, nasıl en büyük hayretlere şayan bir Kitap ise, beşerin mukadderatıyla uğraşan bilginler için de, üzerinde o derece durulmaya ve incelenmeye layık bir kitap’tır…”

Edward Gibbon şöyle der: “Kuran bir kanunu esâsî ve yasamanın ruhudur. Kuran’a göre satvetli bir hükümdarla zavallı bir fakir arasında hiçbir fark yoktur. İşte Kuran bu gibi esaslar üzerinde öyle bir hukuk vücuda getirmiştir ki, dünyada bir benzeri yoktur…”

Dr. Gustave Le Bon şöyle der: “Dünyanın bütün dinleri içinde; en saf, en temiz ve en doğru tevhid inancını müslümanların kutsal kitabı Kuran öğretmiştir…”

Mr. Arnold şöyle der: “Kuran, insanlara mükemmel bir terbiye verdikten başka, onlara hususî hayatlarında ahlâklı, âlicenab, hayırsever, cesur ve şecaatli olmayı ve bütün müslümanları sevmeyi öğretmektedir…”

Baba Nanak şöyle der: “Hakikaten imanın gerçek kitabı Kuran’dır…”

John Davenport şöyle der: “İslâm terbiyesinin ana kaynağı Kuran-ı kerimdir. Fakat, Kuran’ın

emirleri ahlâkî vazifelerle sınırlı değildir. Kuran-ı kerim; Allah’a imanı, İlahî iradeye teslimiyeti, İlâhî emirlere itaati; iyilik etmeyi, takvalı ve itidalli olmayı; içkiden sakınmayı ve hoşgörülü olmayı emreder…”