ŞEYTANI ŞIMARTMAYIN

Ebu Müleyh bir sahabiden naklediyor:

u2013 Ben Resulüllahın terkisine binmiştim.

Bir ara hayvanın ayağı kaydı.

Ben:

"Körolası şeytan" deyiverdim.

Allah Resulü bana şu ikazı yaptı:

"Böyle söyleme, çünkü sen öyle dersen, şeytan kendisini büyük görmeye başlar. Şımarır, kocaman bir ev kadar olur.

u2013 Onu ben tökezlettim, (kendi gücümle) yere serdim, der.

(Böyle bir durumla karşılaştığında) Bismillah, de. Çünkü böyle dersen, şeytan kahrından küçülür. Sinek gibi (zayıf) kalır."

(Ebu Davud/Edeb 85)

* * *

Şeytan, Kur'an'ın ifadesiyle insanın açık ve amansız düşmanıdır. İnsanı yoldan çıkarmak için, her türlü hileye başvurur, telkini yapar, vesveseyi kullanır.

İnsanı kızdırmak, onu yenik ve bitik görmek, moralini bozmak şeytanı çılgınca sevindirir, şımartır.

İnsan şeytana kızmayı bir tarafa bırakıp Bismillah diyerek Allah'a sığınınca, şeytanın tüm sevinci kursağında kalır. Şımarıklığı, aşağılanmaya dönüşür. Kahrolur.

Mü'mine yakışan davranış; şeytanla meşgul olmak, onu aleminde büyütmek, vesvesesinden korkup paniklemek değildir.

Aleminde şeytanı misafir etmek yerine, Rabbinin lütuf ve nimetlerini tefekküre yönelmek, onun rızasını düşünmektir. Kalbini ve ruhunu şeytandan gelen esintilerden uzak ve temiz tutmaktır.