Siber Terörizm
Terörün yeni iletişim araçlarını kullanarak alacağı şekle işaret etmektedir. Mehmet Özcan siber terörü şöyle tanımlamaktadır: "Siber terörizm ise belirli bir politik ve sosyal amaca ulaşabilmek için bilgisayar veya bilgisayar sistemlerinin bireylere ve mallara karşı bir hükümeti veya toplumu yıldırma, baskı altında tutma amacıyla kullanılmasıdır." Siber terörizmi klasik anlamda terör eylemlerinin bilgisayar ve bilgisayar sistemleri kullanılarak icra edilmesi olarak tanımlamak da mümkündür.
Teknolojinin ilerlemesi ile birlikte, devletlerin zaman ve kaynak açısından tasarruf etmek amacıyla her türlü işlemlerini sanal alemde gerçekleştirmeye başlaması ile birlikte yeni bir terör çeşidi olan siber terör (cyber terror) ortaya çıktı. Siber terörizm söylemi ilk defa 1990’ların başında, internet teknolojilerinin hızla büyümeye başladığı, “bilgi toplumu” tartışmalarının yapıldığı, teknoloji ve bilgisayar ağına fazlaca bağımlı olan ABD’nin karşılaşabileceği riskleri inceleyen çalışmaların arttığı dönemde başlamıştır. ABD Ulusal Bilim Akademisi’nin 1990’ların başında yayınladığı rapor bilgisayar güvenliği üzerine şu yorumu yapmaktadır: “Risk altındayız. ABD’nin bilgisayarlara bağımlılığı giderek artmaktadır… Yarının teröristi bir klavye ile bir bombanın yaratacağı zarardan daha fazlasını yaratabilir.
Siber terörün hayatiyetini devam ettirmesi internete bağlıdır. Nitekim internet kullanımı yaygınlaştıktan sonra bu tehdit ortaya çıkmıştır. Gelişmiş toplumlar, hayati öneme sahip altyapıları bilgisayar ağlarına çok fazla bağımlı olduğu için kaçınılmaz olarak siber terörizmden korkmaktadır. Nitekim bu konu 3–4 Nisan 2004 tarihlerinde NATO’nun 60. yılı konferansında NATO Genel Sekreteri Jaap de Hoop Scheffer tarafından; “Bilgisayar korsanlarının faaliyeti, kutuplarda buzların erimesi, enerji güvenliği altındaki riskler” gibi tehlikelerle birlikte, “bir siber saldırının, bir askerin başka bir ülke sınırını geçmesinden çok daha fazla şey ifade ettiği” şeklinde dile getirilmiştir.
Sürekli olarak saldırılara maruz kalan devletler bu terör çeşidine karşı önlem olarak çeşitli girişimlerde bulunmaktadırlar. Örneğin ABD’nin saygın gazetelerinden Wall Street Journal, hükümete yakın yetkililere dayandırdığı bir haberinde, hükümetin, Pentagon bilgisayar ağını korumaya ve siber savaşlara odaklı yeni bir `siber güvenlik askeri gücü` kurmayı planladığını yazmıştır. WSJ’nin, planı yakından bilen bazı yetkililere dayandırarak verdiği haberde, bu girişimle, orduya ait bilgisayar ağını özellikle Çinli ve Rus internet korsanlarının saldırılarından koruma çabalarını yeniden şekillendirileceği belirtilmiştir.
Kitle imha silahları ve terörizm uluslararası düzenin karşılaştığı güçlüklerdir. Geçmiş yıllardan günümüze milliyetçi, ideolojik ve dini fanatizmden yeterince miras almış olan yeni yüzyılın riskleri anarşi ve teknoloji tarafından yayılmaktadır. Buna ilaveten 21. yüzyılda bilgi ve iletişime dayalı oluşumlar, diyalektik olarak kendini tehdit edebilecek oluşumları da beraberinde getirmektedir. Küreselleşmenin en endişe verici yanı, yeni ve gerekçeleri zor anlaşılan modern bilimin yahut teknolojinin beraberinde getirdiği tehditlerdir.
21. yüzyılda bilgi ve iletişime dayalı oluşumların kendi doğasına uygun olarak ortaya çıkardığı tehdit, siber terörizmdir. Diğer bir ifadeyle Bilgi Tabanlı Ekonomi, Bilgi Toplumu, e-Devlet, FTP tarzı örgütlenme, Para Yerine Geçenler ve Uluslararası Sivil Toplum Kuruluşları düzeni temsil ederken siber terörizm düzene yönelik tehdidi temsil etmektedir. En dar tanımıyla bilgisayarları, ağları ve onların içerdiği bilgiyi isteyen terörizm olarak tanımlanan siber terörizm, çeşitli zihinsel formülasyonlarca farklı şekilde ifade edilmektedir.
Siber terörizm; ulus altı gruplar veya resmi olarak tanınmayan klikler (clandestine) tarafından savaşçı olmayan hedeflere karşı sonu şiddete varan bilgi, bilgisayar sistemleri, bilgisayar programları ve verilere karşı önceden tasarlanmış, siyasi amaçlı saldırılardır. Bu tanımda siber terörizmin referans noktaları belirlenmekle birlikte sonuç fiziksel olarak ızdırab veren bir şeye yani şiddete indirgenmiştir. Sonucun sadece şiddete indirgenmediği başka bir tanımda ise siber terörizm; siber sistemlere karşı şiddet, bozma veya ihlal etmenin kullanım tehdidi veya niyetli kullanımını kasteder. Böyle bir niyet gerçekleştiğinde ise sonuç kişi veya kişilerin yaralanması veya ölmesi, fiziksel mülkiyete muazzam zarar veya önemli ekonomik ziyandır.
Siber terörizm 21.yüzyılın terör biçimi olmaya aday bir oluşumdur ki bu da e-Devletin en büyük tehdit algılaması olarak da ifade edilebilir. Diğer bir deyişle, devletin ontolojik olarak yani var olma nedenini ağ ortamına taşıması ve siber terörizmin gelişim sürecinde olabilecek olası terör senaryoları, siber terörizmin e-Devlet karşısında başat bir güç olmak için faaliyette bulunabileceğine işaret etmektedir.
Siber terörizme dair yukarıda senaryolaştırılmış olası örnekler ayrıca uluslararası düzeyde acilen resmi bir tanıma ihtiyaç olduğunu göstermektedir. Aksi durumda örneğin Libya’daki bir teröristin siber ortamda İngiliz borsasına yönelik bir saldırısı Libya’nın saldırısı olarak mı değerlendirilecek, yoksa yasadışı bir örgüt mensubunun saldırısı olarak mı değerlendirilecek netlik kazanmamaktadır. Bu ise siber terörizm ile mücadeleyi daha sofistike hale getirmekte ve zorlaştırmaktadır.
Sonuç olarak teknolojinin beraberinde getirdiği siber terör ve hatta siber savaş gibi tehditlere karşı çözümler daha iyi politikalar üretmekle mümkündür. Daha iyi politikalar ise uluslararası düzeyde gerçekleştirilebilecek yoğun diplomasi ve iş birliğiyle mümkündür.
Sefa ile…
