TAŞ DUVARLAR

İnsan, varlık sınavının köşe taşlarındanu2026 Kur'an-ı Kerim'de "ahsen-i takvim" üzere yaratıldığı anlatılırken "esfel-i safilin" söylemine de muhatap kılınır. Bediüzzaman Hazretleri onun, meleklerden üstün olabileceği gibi hayvanattan da aşağı düşebileceğini buyurmuşlar. Kainatın gözbebeği, Rabbin türlü nimetlerini kendisi için yarattığı insan, aynı zamanda varlık ekseninin en çözümsüz ferdi olmalı.

Lirik kargaşa. Sonsuz dilemma. Bir yanı nefret, bir yanı sevdau2026 İnsanlar tuhaf. Onları mutlu kılan bir diğerinin mutluluğu değil de ıstırap duyması. Muhatabına teselli yüklerken onun, elem içinde kıvranmasından derin bir haz hissedenlerin sayıları yazık ki az değilu2026

Tuhaftır; başarıya giden yol için karşı tarafa kocaman nutuklar çekilir, nasihatler verilir fakat hikmetli sözün müzeyyen sahibi başarı sahasına giren kardeşinin gayretiyle övünüp gururlanması gereken bir zamanda, inşa edilen azmin duvarlarında bulunan ve kendisine ait olan el izlerini yok etme pahasına yıkmaya kalkışır o duvarıu2026

Yol arkadaşı;
Önce güzellik alışverişinde bulunduğu kardeşi, sonra rakibi olur!

Oysa ayın güzelliği başka, güneşin özelliği başkadır. Güneşin güzelliğini ayın özelliğine ilahu00ee hikmet dışında vurgulamak ise yersiz bir iş olmalıdır.

Benzeme çabası yahut benzetme uğraşıu2026 Kendi özelliklerini yok sayarak o olabilme iştiyakı ya da onu kendi kılma hezeyanıu2026 Kışın mağrur bilgesi Şubat'ın, bir bahar ayı olan Nisan'a başkaldırması, onu kendi alanına çekme savaşı vermesi yahut baharla anılmaya çalışması kadar çözümsüz ve ilginç.

Bir de diğerinin dünyasına müdahil olarak kendi nasibine düşenle yetinmeyen bir grup var; aynı mevzu aslındau2026 Haftalar önce notlarım arasına almış, yanına da bir gül yaprağı bırakmışım;

İnsanoğlu ne garipu2026 Yaşam koridorları; kırgın bir gül olduğu halde gülümsemeye çalışan azınlığa inat, kendine vakfedilen cihanla yetinmeyip bir diğerinin küçücük dünyasına, hülyasına, muhabbet duyup kıymetli tuttuklarına göz diken, onları bitmek tükenmek bilmeyen tamahına dahil etme hevesine giren çoğunlukla dolu.

Bunun için en çok; yazmanın, yaşamaktan daha sevgili olduğu zamanlar...

Sanırım en güzeli, bu çözümsüzlüğe akıl yormasından ziyade kendi çözümsüzlüğüne dalması insanın, kaybolmasıu2026 Çile şairi gibi, kendisini aradığı yollarda Mevla'yı bulması.

Hayatı ve insanları sorgulamayı bırakıyorum. Eylenenin ve reva görülenin ardındaki sebebin peşine düşmek, ruhumu maddi ve manevi bir keşif yolculuğundan daha ziyade yorduğu için kuvvetimi kalın ve korunaklı duvarlar örmeye vakfediyorum. Yazıyla yalnızlaşıyor, yazarak çoğalıyorum.

Anladım ki hiç kimse kendisi kadar yaralayamıyor insanıu2026

Kalbin ve aklın, merhamet ve yadırgamanın, vefa ve isyanın bir diğeri için verdiği savaş, bir diğerinin yaptığı kadar yıpratmıyor içimiu2026

Selam ile

Nuray Alper