Teslim olunacak düzen
İnsanlar hayatın içerisinde her ne varsa öğrenerek tecrübe ederler. Mühendis de hekim de diğerleri de böyle öğrenir. Doğruyu ve yanlışı öğrenerek bilirler. Adaleti, zulmü, Kapitalizm ve Adil bir Düzeni de öğrenerek tecrübe ederler. İnsanların öğrenme yollarından en pahalı olanı ve birincisi yaşayarak öğrenmektir. Bu yolun sonu, bazen ölüm, bazen sakat kalmakla sonuçlanabilir. Bu sonuç; toplumlar, kurumlar ve devletler için de aynen bu şekildedir.
Hekimler, bugün
sayıları binleri bulan hastalığı kendilerine mikrop, virüs bulaştırıp deneyerek
bilgi sahibi olmuyorlar. Mühendisler de hangi tür bina yıkılabilir diye
binlerce bina yıkmıyorlar. Başka hekim ve mühendislerin tecrübelerini görüp,
okuyup anlayarak hekim ve mühendis oluyorlar. Diğerleri için de en ucuz, en
makul öğrenme yolu bu şekilde bilgi takibidir. Bugün insan, toplum, kurum ve
devletler de er ya da geç bu yolu kullanmak zorundalar.
Kapitalizm, on yıllardır hem toplumları hem de ülkeleri
mahvediyor. Ya borçla, ya faizle ya da paylaşımda adaletsizlikle mutsuz
çoğunluklar oluşturuyor. Hem de insanların fıtraten en güzel ahlaklarını bozarak
yapıyorlar. Bu acı çözüm ve tecrübeleri bizzat devletler yaşatıyor. Bu düzen,
nerede bir sorun varsa hem bitmesini istemiyor hem de artmasını istiyor. Bu
çağda insanlar ve devletler nedense Kapitalist düzenden asla vazgeçemiyor.
Bugün dünyada;
açlıktan, susuzluktan ölen insanlar azalmıyor, birileri yağ bal yiyor, birileri
de seyrediyorsa Kapitalizmin doğru çözümleri yok gibidir. Bu manada kötü sonuç
veren denenmiş, terkedilip iyi çözümleri olan denenmiş de bizzat hayatın
merkezinde olması icap ediyor.
Dünya gelirinin yarısını, Kapitalizm eliyle sadece birkaç
yüz ailenin, diğer yarısını da tüm dünyanın alması hiç mi zalim, hiç mi
adaletsiz kabul edilmiyor? Kapitalizm, hem yaratılışa hem de akla uygun değilse
ki zaten değil, bu vahşi sistemin yerine insanlar, Haktan, hakikatten ve
adaletten yana olan bir düzeni, hemen hak etmiyor mu?İnsanlara, münevverlere,
ilim ehline ve siyasetçilere ne oldu ki Adil bir Düzeni konuşmaz oldu?
Mesleği, becerisi ne
olursa olsun insanlar bu soruları sormalı, üzerine bol tefekkür edip gayretin
de hakkını vermeli. Özellikle siyasiler böyle yapmalı. Bu makalenin yazıldığı
yıllarda siyasiler, nesli tüketen düzen Kapitalizmin zail olması için çözüm
önerilerinden çok kısır tartışmalar yaşıyorlardı. İktidar; muhalefeti,
muhalefet; iktidarı doğru yapmamakla eleştiriyordu. En yapılması gereken “bu işin doğrusu böyle olmalı, bu işin
çözüm yolları budur” yolu neredeyse hiç yoktu. Siyasetin doğasına uygun “projeler, kurumsal çözümler” yerine “onu dedin de demeseydin, onu yaptın da
yapmasaydın” siyaseti güdüyorlardı.
Oysa siyasiler,
siyasi görüşleri, partileri hangisi olursa olsun siyasette rahmet üretmeli,
adalet üretmeli, adaleti yaşayıp yaşatmalıdır. Adil bir Düzen getirip
Kapitalizmin yok olması için haktan ve halktan yana bir gayret göstermelidir.
Geçmişe bakınca
toplumların, kurumların ve devletlerin doğruları-yanlışları yaşayanlar için
birer ibrettir. Bunlardan mutlaka ibret alalım. Hangisi rahmet ve adalet üretmişse
onlardan yana olalım. İnsanlar siyasette
gerçek bir rahmeti, iktisatta gerçek bir adaleti görüp yaşadıklarında; ne
partiler ne de particilik kalacaktır. İnsanlar, geçmişini bile isteye terk edip
kendini rahmetin kucağına, adaletin huzur dolu kollarına atıp bu düzene
gönülden teslim olacaklardır.
Bu ülkeyi siyasette
rahmet yurduna dönüştürürseniz er ya da geç dünyayı da rahmet yurduna
dönüştürürsünüz. İktisatta Kapitalizmden kurtarıp adalet yurduna
dönüştürürseniz yani gerçek kimliğine dönüştürürseniz dünyayı da adalet yurduna
dönüştürürsünüz. Vahşi Kapitalizmden geriye sadece Adil bir Düzen çatısı altında
kısır çekişmelerden kurtulmuş, huzurlu ve mutlu insanların birbirine sımsıkı
sarıldığı güzel yüksek bir ahlak yurdu kalacaktır.
*** “Sen, ben, Erbakan Hoca..bir de Fuat Uğur… Kısmetse
cennette buluşmak üzere Özdemir abi…”İbrahim
Türk
Gayretkeş ve çilekeş bir davaadamı olan, Milli S/İHA
teknolojisinin fikir gücü Özdemir Bayraktar abiye, Yüce Mevlâ rahmet etsin.
Bizleri, hem hazreti Peygambere hem sana cennet komşusu eylesin.
