Uzak tutun böyle muhalifleri

Bilgi ve ahlak, insan ve insanlık için büyük bir kurtarıcıdır. İktidar da olsan muhalefet de olsan bu böyledir. Beyaz ırktan da olsan siyah ırktan da olsan bu yine böyledir.

Bilgi sahibi olmadan meslek sahibi olunamıyor, ahlak sahibi olmadan meslek iyi icra edilemiyor. Bilgi sahibi olmadan, ahlak sahibi olmadan meslek icra edilirken can alınabiliyor, din iman gönülden kovulabiliyor, şefkat, merhamet ve adalet duyguları elden çıkarılabiliyor.

Şu iğreti dünya hayatında fiziki olarak yaşadığımız ve kahir ekseriyeti çok can yakıcı tecrübeler, en fazla ibret aldığımız bilgilerdir. Yolda yürümek için adım attığımızda ayağımız takılır, düşeriz. Ya dizimiz kanar ya gözümüz şişer. Alçak bir kapı eşiğinden geçerken başımızı öyle bir çarparız ki birden yıldızları sayarız.

Tehlike ister yoldaki taştan ister eşikteki kapıdan gelsin hiç fark etmez. Biz bu acıyı bilemedin bir, bilemedin iki kere yaşarız. Üçüncüsünü yaşamak pek mümkün değildir.

Ne yazık ki bazı konularda hiç mi ibret almayız, hiç mi tecrübe kazanmayız?!

Bir sanatçı dinler, bir akademisyenle konuşur, bir din-fikir adamına soru sorar, bir siyasetçiye gönül veririz ki bilgisizlik ve ahlaksızlıklarıyla “al silahı eline çık dağa, al başını git ıssız çöle yaşanmaz bu ülkede” durumuna getirirler. Gönüllerdeki imanı, kalplerdeki sevgi ve merhameti, akıllardaki azim ve cesareti iki kelimeyle iki dakikada iğdiş ederler.

İnsan ve insanlığı, toplum ve toplumsal nefsi, güçlü devlet ve büyük ülkeyi hizaya getirecek, büyük hedeflere koşturacak başlıca güç olan bu meslek erbapları bir yaptığı kötülükle, bir söylediği ahlaksızlıkla hepimizin hayatını anında cehenneme çevirebilir. Ancak bunu fark ettiğimizde dereden çok su, aradan çok yıl geçmiştir.

Akademisyen artık sorumsuz bir öncü, sanatçı artık ahlaksız bir ideolog, din-fikir adamı artık gönül ve kalp katili, siyasetçi artık sorumsuz bir sorunlu oluverir. Toplum da bunların ürettiği sorunların cenderesinde zamanından önce çökmüş, yakın gelecekten umutsuz kalır.

Nasıl ki insanın fiziki yapısı, bir sistem bütünlüğü içerisinde her bir parçanın birbirini bilmesi, birbirini desteklemesi ve birbirini tamamlaması ise toplumun, ülkenin bilgi ve ahlak yapısının da tıpkı insan vücudu gibi olması en doğal olanıdır.

Vücudun bir organı kanı temizlerken, bir başka organı temiz kanı bütün vücuda yayar. Bu esnada sindirim sistemi olmazsa alınan gıdalar yeterince proteine, vitamine dönüşemeyip vücudu tam çalıştıramıyorsa ecel pek yakın demektir.

Toplum ve ülke vücudunun parçaları olan akademisyen, sanatçı, din-fikir adamı ve siyasetçiler; bilgili, ahlaklı yaşamalı-söylemeli ve toplum-ülkedeki insan ve insanlığı diri tutmalı, bilgi ve ahlakı yüceltmelidir. Bu meslek erbapları bunu başaramazsa ya da başarmak istemezlerse toplum ve ülke büyük bedel ödeyecektir.

Bu meslek erbapları yüzünden toplumun bilgi ve ahlakı azalıyorsa cehennem yakınlaşmış ve vatan sevgisi, insan ve insanlık şefkati, ülkenin güç ve kudreti, gönüllerdeki iman ve merhameti azalmış, ecel vakti gelip çatmış demektir.

Toplum ve ülkenin eceli uzak tutulmak isteniyorsa özellikle bu meslek erbaplarının bilgili ve ahlaklı olması sağlanmalıdır. Toplum ve ülkenin hayırlı işlerine de ben aykırıyım, ben muhalifim değil ben bilginin ve ahlakın peşindeyim demek bu meslek erbapları için en evlâ olanıdır. Bilgi ve ahlak hâkim olsun isterseniz.. eğer etrafta varsa böyleleri.. uzak durun böyle aykırılardan, uzak tutun böyle muhalifleri.