Zulm İle Abad Olan\u2026
Sen ey! Yüzüne aşina, özüne ırak olduğumu2026 Olurken senelerce dolduğum. Sen, fikrinin hürriyeti uğruna hangi kapılardan kovuldun ki ziyan kokan kelimeleri yüklendin sırtına? İkbalin, hangi koğuşlarda can verdi ki merhamet yoksulu vicdanlar yeşerttin kaldırım odalarında? Hangi darağaçlarına asıldı ki geçmişin; adaleti, kırılgan aynalarda izleyenlerin önüne bıraktın zulmünüu2026
Sen ey! İsmine aşina, cismine yabancı kaldığımu2026 Kalıp da için için ağladığımu2026 Mağduriyet elbisesini, Hak'tan özge gözyaşlarıyla yamarken "bir kırılmışlığı telafi adına" kaç kez kırdın, kaç kez hırpaladın gül yüzlü baharları? Zararın, söze dökmekten aciz kaldığın kararını aştı. Gözü kanlı nifakın, cinnetin kalbine ulaştı. Adını "ezilmişlik" koyduğun ne varsa, cümlesini ezdiğin bir kahra döndü ayakların. Sonra heybetli sabrıma bir kahkaha bıraktın.
Sen ey! Feryadına hayret, süku00fbtuna hasret yaşadığımu2026 Yaşarken dikenlerinde güllerimi kanattığımu2026 Allah'ın adıyla kaç kez boynunu büktün ilahu00ee rızanın? Kaç kez eğilip göğsünü dinledin "bana döndürüleceksiniz!" diyen yüce nidanın! Amaç tayin ettiğin gel-geç sevda, dünyalık oyun ve oyuncuların araçlarına binerken u2013nereden bilecektin- kalıcı sevdalara gönül verenlerin sözlerden özlere teslim olan dualarıyla mukabele bulacağını? Yine de o duaların, içinde bulunduğun hüsranın ellerinden tutacağını?
Sen ey! Beni senden azade, seni benden ayrı kılan! Kılıp da renksiz, şekilsiz, hissiz yürüdüğü ölüme rağmen, kendisine hep ihsanda bulunma gayretine girmiş elleri "siz" ve kendisiyle beraber içinde yaşadığı görkemli hayal dünyasının ufak bir rüzgar ile uçuverecek kahramanlarını siz'leştirdiklerine karşı biz eyleyen! Gönlümü, yurdumun yollarından kovarken gönlünü hangi davanın sinesine bıraktın? Bir adı, bir yadı, bir gözyaşı, bir ülküsü var mı tutunduğun serabın? Benim gibi ağlamış mı, beklemiş mi benim gibi, can vermiş mi gülmeden sabır koridorlarında?
Sen ey! Nice hırs yüklü ahval ile, varlığıyla varlığım arasına kalın duvarlar ören, sonra da görünmeyen o duvarı görünür kılmaya beni memur eden! Nankördü, isyankardı, zahiren öteler inancını taşıyan lakin özünde yaşayamayan bir ücraydı kalabalığın! Kul cevabı noksandı, onun için "ol" emriyle yağıverecek bir yağmurdu beklenen. Dehşet ve nefret saçan, duraklatan, ilerlemeye karşı ayaklanan o riya yığınının üzerine düşecek bir yağmuru2026 Halk ile beraber halklığımızı, Hak ile beraber haklılığımızı yeniden sevindirecek bir yağmuru2026
u2026
Sadece gündeme dair değildi, günün de içindendi, sızı yüklü yanlarımın içtenliğindendi kalemden dökülenler. Her ruh bilmez gerçekten acı çekmeyi, her gönül muktedir olamaz hüznü Allah için taşımaya. Anlayamaz biri, bir diğerini bu yüzden. Anlamsız gelir gayesi bugünden ibaret olanlara, olur olmaz(!)" taşınan gözyaşı. Burada başlar ayrılıklar. Kalbin akıldan, sözün süku00fbttan, gözyaşının gülüşten, sağın soldan, maddiyatın maneviyattan, gürültünün duadan farkı, görünenin insandaki yankısı ile başlar. Bunun için bir yanımız hep doğuya, bir tarafımız da batıya bakaru2026
Selam ileu2026
