Bayram ve özlem...

Oruc’un Bayramı’ndan sonra Hacc’ın Bayramı’na eriştiren Âlemlerin Rabbi’ne sonsuz hamdolsun.

Evet, Kurban Bayramı Hacc’ın Bayramı’dır. Kurban hac ile anlam kazanmıştır, hac yoksa “kurban/zibh” de olmaz…

Konunun ilmi yönü bir tarafa, bayramların herkesin üzerinde etkisi vardır. Kimisi üzüntülerinin, kimileri sevinçlerinin artmasıyla bayramı farklı farklı idrak eder.

Bayramların üzüntü veren bir yönü de hayatta olan sevdiklerinizden uzakta bayram geçirmenizdir. Sair günlerde bile bir an olsun ayrı yaşamayı düşünmediğiniz birilerinin bayramda da uzak olmasının dayanılır gibi olmadığını söylememe gerek var mı?

Kurban için “yakınlaşma” diyenlerin aslında ‘kurb/an’dan dolayı bayramın bu anlamını öne çıkarmaları gerçeklikle daha uygundur. Zira kurban yakınlık ifadesidir. Biz kurban ile “zibh”ı karıştırıyoruz ya, burada da bu karışıklıktan dolayı “yakınlık-kurban”lık ilişkisini sağlıklı kuramıyoruz. Ayrıca “zibh” ile de yakınlaşıyoruz (kurbiyet).

Şahsen Kurban Bayramlarını küçüklüğümden beri buruk yaşamışımdır.

Bayram ya bir yakınımızın vefatına denk geliyordu ya biz öğrenciliğimizden dolayı bayramda ailemizden uzak kalıyorduk ya da bu yıl olduğu gibi sevdiğimiz birileri bizden uzakta bayramını geçiriyordur.

Anlayacağınız bayramlarda sevinçle karışık burukluklar yaşadık hep.

Kurban Bayramı ise Hac mevsimi dolayısıyla ayrı kalmaların çok yaşandığı bayramdır.

Doğrusu aynı şehirde yaşayan bir insan bayram da olsa birilerini göremiyorsa onun başka şehirde olup olmaması çok fark etmez lakin öyle değil, bazen sevenler, dostluklar, arkadaşlıklar için mesafeler önemli değil desek de kimi durumlarda mesafenin metresi bile uzaklık olarak yüreklere işler. Bunu yaşayan biri olarak diyorum ki;

Bayramlarda uzaklarda olmayın, uzak kalmayın ve tabi ki de yakınlaşın bayramın hatırına.

Hayır,

Lafı dolaylamıyorum. Aksine kalbimden geçenleri dile getirmeye çalışıyorum. Ola ki yetersiz kalırım meramımı ifadeye, bunu da kifayetsizliğime verin lütfen.

İşte bu zorluktan olduğunu kabul ediniz ki bu yazı daha fazla uzayamaz. Varsa birileri bayrama mahsus tamamlasın özlemin tarifini yaparak bu yazıyı.

Vardır herkesin hasretini çektiği, özleminden yanıp tutuştuğu, yıllarca hatta on yıllarca “bu bayram, sonraki bayram” diye beklediği…

Ya bir de hiç kavuşmayacağınıza inancınız varsa…

O zaman;

Duaya sarılın ve umudunuzu yeşertmeyi ihmal etmeyin zira sızınızı hisseden birileri çıkar elbet.

Ve hepimizin buluşacağı, mesafelerin kalkacağı, “yokluğun” artık ebeden “yok” olduğu demi düşünün. Ki;

Bayramınız mübarek olsun.

Allah’a cc emanet olun…