Kritik dönem

Seçimleri kazasız belasız, tamamladık çok şükür. Fakat muhalefet saflarında süren tartışmalar, bitmedi/bitmeyecek te belli ki… Zira kimi hala “kazandığını” zannederken, kimisinin de “değişimden” bahsettiği çoğumuzun malumu. İlginç olan da bir muhalefet partisinin, diğer muhalefet partisine “yeni lider biçer hale gelmesinden” ileri geliyor. Düne kadar meydan meydan dolaşan Belediye Başkanlarını sorarsanız, sanki kendileri beriymiş gibi, yaşananlardan başkasını sorumlu tutmakla meşguller. Lakin hiçbirinin “HEPİMİZ ORADAYDIK” deme, cesareti gösterememesi oldukça manidar. Nitekim “şöyle olsaydı kazanırdık, böyle yapmasaydı bitmişti” tarzı BAHANELER havada uçuşuyor adeta. İşin sonu nerelere varır, bilemeyiz… Ama hadiseye bu haliyle baktığımızda, hatırımıza hemen merhum Kemal Sunal’ın, o unutulmaz filminin geldiğini söyleyebiliriz. Hani dolmuşta tıkış/pıkış, sarımsak kokusu ve teyzelerin dedikoduları arasında, at yarışı oynadığı filim vardı ya… Hani akabinde kaçırıldığı kişilerin, dolmuştaki aynı ortamı sağlamalarına rağmen, bir türlü altılıyı tutturamadığı… Filimin en sonunda da bahaneyi, “ŞİKİ BABA ŞARKISININ” çalmamasında bulmuşlardı… Teşbihte hata olmasın ama başarısızlıklar da BAHANE aramak, kolay olandır aslında… Tıpkı filmde olduğu gibi. Ancak AYNI ORTAMDA NEFES ALANLARIN, bahanelere sığınması sizce de komik değil mi?

Evet, geldiğimiz aşamada bu örnekleri çoğaltmak, elbette ki mümkün. Ama muhalefeti kendi haline bırakıp, GERÇEK KONUMUZA dönmekte artık yarar olduğu muhakkaktır. Zira çok farklı bir döneme adım attığımız, ayan beyan ortada. Özellikle önümüzdeki bir buçuk senelik zaman diliminde, zorlu bir sürecin bizi beklediği de aşikâr. Tek tesellimiz ise yaptıkları yapacaklarının teminatı olan, bir iradenin söz sahibi oluşundan kaynaklanıyor. Kaldı ki Sn. Erdoğan’a sadece 36 saatte, 120’yi aşkın Dünya Liderlerinden gelen tebrik açıklaması bunun bariz pekiştiriyor. Tabi bu durum EGEMEN AKTÖRLERİN, bizi KARAR VERMEYE ZORLAYACAK meseleleri, önümüze koymayacakları anlamını da taşımıyor kesinlikle. Örneğin NATO/RUSYA yahut Atlantik/Avrasya tercihi, bunların başında seyrediyor. Çünkü Akdeniz, Karadeniz ve Kafkaslar ’da ki tavrımızdan tutunda, ekonomik ve siyasal açılımlarımıza kadar, bu tercihten etkileneceği tartışılmaz konumda. En basiti Türkiye’ye sıcak açıklamalar yapan ABD Yönetiminin, diğer taraftan sessiz sedasız Dedeağaç'ı ziyaret etmesi özetle bu demek değil mi zaten. Hatta tekmil Avrupa ülkesinin, Türk Devletler Teşkilatı aleyhtarlığı ve bitmeyen YPG/PYD idealleri de cabası…

Anlayacağınız çok KRİTİK bir zaman olacak, 2024 SONLARINA KADAR. Çatışan taraflar; stratejik konumumuz ve bölgesel ağırlığımız dolayısıyla, bizi yanlarına çekmek için her şeyi yapacaklar. Yani hangi tarafa yakınlaşsak, diğerinin baskısıyla karşılaşacağımız net. O yüzden evvela İÇERDEKİ SORUNLARI çözerek, yola güçlü devam etmenin en akıllı yöntem olduğunu inkâr edemeyiz. Mesela yabancı yatırımcıyı çekecek, adımlar atılması; gıda, otomotiv, emlak sektöründeki fahiş fiyatların, sebeplerine dokunulması; alım gücünün arttırılması ve dahi YENİ ANAYASA çalışmalarına hız verilmesi… Bu bağlamda değerlendirilebilir. Tabi aynı esnada, uygulayacağımız DENGE POLİTİKALARIYLA dışarda top çevirmek de, KİMSEYİ ÜRKÜTMEDEN ALTTAN ALTA PROJELERİMİZİ gerçekleştirmek için, UYGUN ZAMANI bize sağlayacağı kesinlikle unutulmamalı. Yanlış anlaşılmasın sakın! Tüm bunlar Türkiye’nin edinimlerinden, vaz geçtiği manası taşımıyor şüphesiz. Böyle bir şey de düşünülemez kati surette. Ancak bu 1,5 senelik hareket tarzıyla; Trakya’yı Avrupa’nın gaz merkezi haline getirmek, savunma sanayi ürünlerini Ordumuza kazandırmak ve en önemlisi de ALTIN/GAZ/PETROL çıkararak, bunları ekonomiye sunmak, inanın tüm DENGELERİ DEĞİŞTİRMEYE yetecektir. Bakalım neler olacak? Bekleyip, hep beraber görelim. Bizimkisi, sadece bir projeksiyon. Bilmem anlatabildim mi?