Ne durumdayız

Müslüman, inancının hak oluşuna, davasının büyüklüğüne göre yaşayan biridir. Böyle yaşarsa büyür, saygı görür, çevresini de yaşadığı şekilde etkiler.

Yok, eğer inancın büyük olduğu halde küçük yaşamayı seçersen küçülürsün. Müslüman küçük değil büyük insandır. Tabi ki günahlarımız olacaktır, tövbe ile gelen temizlenmenin ardından, bir iç huzur var ki sormayın, kuş gibi hafif olursun. Hiç bir günah Allah’ın rahmetinden büyük değildir. O affeder, affetmeyi sever.

Namaz mesela… Sadece Allah’a baş eğersin yükselirsin. Secde hali, karmaşık ve derin düşüncelerde boğulmama hali, gönül ferahlığıyla nefes alırsın.

İslam, doğru ve dürüstlüğün adıdır. Öyle de olmayı emrediyor. Ayrıca doğru ve dosdoğru olmayı da. Tartıda ve ticarette ölçülü, hüküm vermede adalet, velev ki en yakınımızın aleyhine dahi olsa adaleti emrediyor, doğru şahitlik iyi mümin olmanın şartlarındandır.

Bir Hadisi Şerif’te, ‘mü’minin güven yurdu’ ve ‘mümin mü’minin kardeşi’ olduğunu söyler. Şu güvensiz ve tehlikeli dünyada ancak böyle güvende kalabiliriz. Mümin merhametin, adaletin ve umudun adamıdır.

Evet, Müslüman İslam’ın neye karşılık geldiğini bilir. Sadece kendini kurtaran, kendi gemisini yürüten değildir. Türkiye, bizim için büyük bir gemi, mübarek bir emanettir. Bu gemide bizden olmayanların ve farklılıkları yaşadığını biliyoruz. İslam onları bize emanet etmiştir.

Türkiye umut, güvenle sığınacağın liman, güven yurdudur. Dün, İspanya’da zulme uğrayan Yahudilere kucak açmış bir milletiz, bugün de Suriyeliler başta olmak üzere mazlumlara kucak açıyoruz. “Biz iktidar gelince Suriyelileri geri göndereceğiz” diyen biri bu ülkenin neye karşılık geldiğini bilmiyorlar.

Aramızda ‘Devir değişti’ havasında olanlar var. İyi de İslam değişmedi ki aynı. Bir de ‘merhametli ve iyi niyetli olursan ezilirsin’ deniyor ya, densin biz mesuliyetimizin ve neye karşılık geldiğimizin farkındayız. Bizlere düşen ateş yakmak değil yakana engel olmaktır. Kötülük, fitne ve fesat ateştir yakar, kötülüğün sesi çok çıkar.

Müslüman dünyaya karşı arzu ve isteklerini tutkuya dönüştürmeyen insandır. Böyle bir kimliğin hem insanlara hem de dünyaya karşı sorun ve şikâyeti azdır. Düşüp kalksa da o hale şükür diyebilendir. Yaptığı iyilik için karşılık bekleyen değildir. Çünkü iyiliği Allah emrettiği için yapar.

“Çok zengin ancak hiçbir akrabası olmayan yaşlı bir Ermeni kadıncağız, babama kendisine bakılması karşılığında tüm mallarını vermeyi teklif etmişti. Babamın teklife çok sinirlendiğini hatırlıyorum. Mealen 'Bir ihtiyacın olursa biz zaten yanındayız. Böyle bir şeye gerek yok' demişti. Kadın gönül koydu, başkasıyla anlaştı. Kısa bir süre sonra da vefat etti.” (Bu olayı rahmetli Markar Esayan anlatmıştı)

İyilik, iyi insanın amellerindendir; bunun için karşılık beklemez. Bilir ki iyilik yapmak kendine iyilik yapmaktır aslında.

Mazlumun duası Allah’a tez ulaşır çünkü dua ile Allah arasında perde yoktur. İyilik dua almaktır. Garip gurabanın rızasını almayı Hakkın rızasını almak olarak görüyoruz.

Çok günah işlemiş de olsak hiç bir günah Allah’ın Rahmetinden büyük değildir. Bu yılı fırsat bilerek Allah’ın rahmetine sığınmaya ne dersiniz?