Öze dönüş

Dar, zor ve doğru okunması gereken zamanlardan geçiyoruz. Ülkemiz on üç yıllık istikrar döneminden sonra belirsizlik sürecine sürüklendi. Siyasetini "ötekileştirme" söylemi üzerine dizayn eden parti liderlerinin tutarsız ve dışlayıcı ifadelerine uyanıyoruz her gün. Güneyde bir tehlike; Parmak uçlarına basarak değil, ayaklarını yere vurarak geliyor. Tarihi, Musa ve Firavunlar üzerine yazılan Mısır, "mü'min gönülleri çiğneye çiğneye yeni bir zulmet inşa etmeye hazırlanıyor.

u2026

Seçimlerden sonra, Sakarya ve Düzce'yi ziyaret imkanı buldum. Küçük yerleşim yerlerindeki, ilçe ve kasabalardaki insanların etki eşikleri büyük şehirdekilere oranla daha yüksek. Pazarlar, taksi durakları, dükkanlaru2026 Nereye gitsem, nereden geçsem halkı hep tedirgin ve gündemi konuşuyorken görüyorum. Ne düşündüklerini soruyorum; kimi öfkeli, kimi şaşkın, kimi kırgın ama en ziyade korkulu bir hasbihalin içinde yakalıyorum kendimiu2026 İnsanımız bir düzen ve işleyişe alışmış; unutmuş dünleri; bu kadarcık belirsizliğe bile tahammülleri kalmamış. Genellikle dinlediğim için olacak, konuşmanın sonunda büyük büyük fertlerin, Anadolu saklı o tertemiz bakışlarını bana yönelterek "siz ne düşünüyorsunuz?" sorularıyla karşılaşıyorum. Anlıyorum ki karşımızdakinin dudaklarından dökülecek umut tanelerine muhtacız hepimizu2026

Kalbi muhafaza zoru2026 Konuştukça tefekkür ediyor, tefekkür ettikçe yüreğimizi daraltıyoruz. Ne kadar latif bir yürüyüşü benimsemiş olursak olalım sosyal medyadaki paylaşımlardan, haberlerden, açık oturumlardan etkileniyoruz.

Tüm bunlar olurken ve kişi dönüp içine "nereye gidiyoruz" diye mütemadiyen sorarken; bir de hissiyatına, hassasiyetlerine, kaygılarına saygı duymayan insanlar kendisini "açıklama" külfetiyle yorarkenu2026 Ezcümle insan içinin yaralanmasına müsaade etmişken ve kalbi muhafazadan çok uzağa düşmüşken bir yağmur başlıyoru2026

Gönül ülkemizin en ücra şehirlerine ulaşacak, kuraklığına, tozlanmışlığına çare olacak bir yağmuru2026 Sevgiliye benziyor. Çıkarıp bizden bizi, huzura çekiyor. Hiçbir sabır imtihanı yok ki, adı Ramazan olan bu eşsiz misafir kadar bahar olsun; onun kadar lütufkar dursun alemimizdeu2026 Elleri onun, önümüze kitabullahı bırakıyor. Başınızı alıp sinesine yaslıyor ve işte orada, tam da ihtiyacınız olan şeyleri görmenize olanak tanıyor. Duaya daha çok sarılmamızı talep ediyor.

Yüksek sesli kelimelerden, suçlamalardan, uzaklaştığı teslimiyet deryasının zıttı olan korkulardan arındıkça insan, ne kadar kirlenmiş olduğunu fark edebiliyor. O yağmurla ağlıyor, ağladıkça içinde yeni bir arınmışlığı ağırlıyor.

u2026 ve kendisi gibi düşünmeyen milyonlara yönelttiği sorgu okları, "bizim hatalarımız, bizim unutmuşluğumuz, bizim şükürsüzlük ve şımarıklığımız" istikametine doğru yol alıyor.

Elbette inandıklarımızı izharla mükellefiz fakat Allah kulunu, kendisine yakarış mesabesinde görmeyi murat ediyor. Yirmi yedi gün sona erecek fakat kendisinden faydalandığımız ölçüde tesirini muhafaza edecek bir yağmur başlıyoru2026 Mevsime kendi adını, aya "ümmet" sıfatını bırakıyor.

Bunları benim yazmadığımı, benimle yağmuru yazan da bilir.

Beni, kudret kalemiyle yağmurun yanına yazan dau2026

Selam ile

Nuray Alper