ŞİŞMANLIĞIN TEMEL SEBEPLERİ

Genetik faktörler: Ailede olması ile şişmanlık ihtimali artmaktadır.

Hormon bozuklukları: Şişmanlık olgularının yaklaşık yüzde 5’inden sorumludur. Bu tip olgular tiroid, hipofiz, böbreküstü bezi gibi iç salgı bezlerindeki hastalıklara bağlıdır.

Yanlış beslenme alışkanlığı: Düzensiz ve aşırı yeme, glisemik endeksi yüksek rafineri (işlenmiş) gıdalarla beslenme

Yaşam şekli: Modern rahatlık sağlayan araçlar (ulaşım vasıtaları, asansör, ısıtma, elektrikli ev aletleri vb.) kişilerin bedensel faaliyetlerinde belirgin bir azalmaya yol açmıştır. Bu durum, genellikle yüksek kalorili hazır besin tüketimiyle birlikte, şişmanlığın yaygınlaşmasında etkilidir.

Gebelik: Bu dönemdeki ağırlık artışı kontrol edilmezse anne kilo alabilir.

Çocukluk dönem şişmanlığı: Çocukluk çağında aşırı beslenme, yağdokusu hücrelerinde geriye dönüşü olmayan bir artışa yol açabilir. Bebekliğin ilk döneminde enerji düzeyi yüksek besinlerle suni olarak yoğun beslenmiş çocuklarda bu duruma daha sık rastlanır.

Ergenlik: Bu dönemde beslenme rejiminin dengesini bozan glisemik endeksi yüksek (kan şekerini yükselten)besinler genellikle çok tüketilir. Bedeni faaliyeti yetersiz ve spor yapma alışkanlığı olmayan gençler daha hızlı şişmanlar.

Erişkinde toplumsal ve kültürel faktörler: Mesleki başarı hemen her zaman yenen yemek miktarında artış getirmektedir. Bu durum, az yeme alışkanlığının yerleşmesi gereken bir dönemde yaşanır.

Ruhsal-duygusal faktörler: Ruhsal veya duygusal bozuklukların yol açtığı aşırı besin tüketimi sonucunda da gelişebilir.