Yaratılmışa hizmet

‘’Yaratılmışı severim yaratandan ötürü’’ diyen Yunus Emre yaratılmışa hizmet misyonunda bu dizeyle bizlere rehberlik ediyor.

Yaratılmışa sevgi şefkat kalbimize de en büyük huzurdur. Bu şuurla yol alan insan dünya yükünü hafifletmiş olur ki her günü ona bambaşka ilhamlar sunar.

Çocuklara gençlere gitmek, neslimize hizmet ise bambaşka kutlu bir yolculuktur. Vatana hizmettir.

Ruhlara sunulan bu manevi hizmet fiziksel ihtiyaçların karşılanmasında insanoğlunu çabaya teşvik eder. Merhamet ve vicdandan yoksun yetişmiş birinden kendinde var olanı paylaşmasını beklemek, fedakârlık etmesini istemek söz konusu değildir.

Sevdiklerimize nefes olmanın, onlara dünyanın meşakkatleri arasında sevinç olabilmenin önemi ne çok büyüktür. Darda kaldığı alan her neyse ona dair, gökyüzü olabilmek.

Küçük dediğimiz nice şeyin o kişiye bıraktığı rahatlık bir gökyüzü genişliği değil de nedir?

Çocuğunu sallamaktan yorulmuş bir anneyi yarım saat bile olsa dinlendirmek, günlerce dışarıya çıkamamışa, kısa bir vakit dilimi de olsa sorumluluklarını alıp ona izin vermek, sıkıntıları içinde boğulmuş bir arkadaşını davet edip çay eşliğinde onu dinlemek, kâh mutlu olabileceği bir hediye ile gönül bağımızı güçlendireceğimiz kişiler, kâh sınavlara hazırlanan yorulmuş bir gence ona özgü bir dinlence sunmak, gibi.

Çalışan bir kadına, yakınlarından birinin arada bir yemek yapıp yorgunluğunu paylaşması, kâh borcu birikmiş birine el uzatmak veya bir demet çiçek uzattığımız insana gönülce nefes aldırmak.

Ödevlerini yapamayan bir çocuğa destek vermek, hayata alıştırmak.

Kimseye yük olmamak adına ruhunda birikenlerden dolayı bunalan sıkılan nice insana el uzatıp, nefes olabilsek keşke.

Bazen mum ışığı, nice görkemli ışık demetinden daha kıymetlidir. İşte bizim sunacağımız adı küçük ama oluşturacağı aydınlığı büyük olan bu çabalar, topluma sunacağımız güzelliklerdir.

Kapımızın önünü süpürerek başladığımız işler bize ayrı bir rahatlama getirir. Evimizin içinden başlayarak nefes almak, nefes vermek gökyüzü olmak.

Evlada, kardeşe, anne babaya, eşe sunacağımız bu nefesler toplumsal olarak bir rahatlama ve nefes darlıklarıyla gelen, ölümlerden koruyacaktır bizi.

Bu rahatlatıcı haller, bireyde oluşan özgürlük, beraberinde bunalmışlıktan kurtarıp öz disiplinli bir yaşamı getirecektir. Toplumda çalışma kalitesi de artıracaktır.

Yaşamı bizlere kolay kılan insanlar Rabbin bak dediği yerden bakıp, bu inançla güzel amellerle bezenir. İnanç, insan için en büyük zırhtır. Coşkuyu kaybettirmeyen derin kaynaktır.

Yaratılmışa hizmet eden insan, manevi gücünün ekmeğini yer. Hikmete ram olmuş insan için varlık, zaman ayırma, zenginlik birer araç durumunda olur. Kişi zaten ruhuyla adanmıştır.

Elimde minicik yavrular var

Ben öğretmenim

Evlat verdi Allah

Ben anneyim...

Vatana vefa! onları iyi yetiştirmekti benim penceremde

Kalem tutan elim iyiye doğruya götüreni yazmalıydı...

Vatana hizmet sevmekten geçiyordu düşmanlıktan değil.

Herkes elindekini en iyi şekilde hizmet etmeli...

Uzun lafın kısası; herkes yapması gerekeni yaparsa uzun cümlelere gerek yok korkuya da.

Makam mevki aşkı, insana hizmet aşkını geçtikçe de imtihan artacaktır.

Rotasını gönülce kullanan birinin ayakları hükümsüzdür.

Hizmet;

Halk içindir. Hakkın rızası aranır.

Hizmet edilenin en aşağısı nefs'tir

Bu bağlamda gönülce hizmeti düstur edinmek nice güzelliğin de gelmesine vesiledir vesselam.