Yük Olanlar

Yük olmak ağır bir durumdur. Yük almak da bir o kadar zordur. Yük olmaktansa yük almak daha iyidir. Peki, ne zamana kadar yük alınır? Bu soru cevapsızdır.

Fedakarlık ile sürekli yük alanlar zamanla yoruluyor. Bu yorgunluk fiziku00ee değil ama ruhen yorgunluk oluyor. Aslında en kötüsü de ruhen yorulmak. Gönül yorgunluğu da diyoruz buna. Evet, gönül yorgunluğu çok kötü. Şartlarımız öylesine ağır ki zamanla gönül yorgunluğu oluyor. Gönül koyuyorsunuz bazen de.

Yaşadığımız çevrede bizi omuzlayanlar veya bizim omuzladıklarımız vardır. Birini sırtında kırk yıl taşırsın, bir kere of dersin senden kötüsü yoktur ya, o hesap. İşte tam da böyle bir atmosfer içerisindeyiz. Bazı insanlar da Allah'ın ihsanıdır size. Sizi taşırlar, size katlanırlar, her zaman yanınızda yer alırlar. Gel, dersiniz gelirler; git, dersiniz giderler. Vefadandır bu halleri. Mecburiyetten asla böyle bir ilişki de olmaz. Kırmak istemezler. Hayır, yoktur dünyalarında. Siz nerede iseniz, böyle dostlar da oradadır. Gel zaman git zaman bu vefalı dostlar yorulur. Yorgunluklarını belli etmezler. Çünkü yorulan beden değil, gönüldür.

Yük olmak ağırdır. Son olarak Cumhurbaşkanı'mızın Büyük Kongre'de söylediği "yük olanlar" ifadesi vardır. Burası önemli işte. Bir harekete güç vermek varken, bu hareketten sürekli güç alanlar. Zamanla imtiyaz elde edenler. Maharet, liyakat, ehliyet olmadan yük olanlar. Peki, bilinmez mi yük olanlar? Sıradan vatandaşın gördüğünü üsttekiler göremez mi? Göremez! Evet, üsttekiler göremez! Görmek ve bilmek tehlikelidir. Sorumluluk gerektirir. İyi polis rolü işte. Bu tabii ki çıkar ilişkisini de doğurur. Sarmalın içindedir herkes. Gözler kapanır sonunda da. Gözlerin açılması için yine aşağıdaki vatandaşa iş düşer. Vatandaş da sandıkta açtırır kapalı gözleri. Bu arada olan olmuştur.

Sivil toplum örgütleri içinde de yük olanlar vardır. Bunlar da imtiyaz kazanmıştır. Kimisinin yaşı büyüktür, hürmet görür; kimisinin de maddu00ee durumu veya makamı iyidir saygınlığı vardır. İş, alanda koşmaya gelince kimseyi bulamazsınız. Eylem yaparsınız, bir avuç insan çıkar gelir. Çalışmak gerekir, riskli zamanlar olur, katılımcı bulamazsınız. Sayılar bir şey ifade etmez aslında. Kemiyet değil, keyfiyettir esas olan. Aldanmamak gerek sayılara. Sayıca var olanlar da yüktür bulundukları yapılara.

Bir dostum şöyle anlatıyordu: Aslında zihniyet ve siyaset olarak tam zıt durumda ama imkanlardan yararlanmak için sendikasını değiştirenler var. Tam da bu işte yük olanlar. Siyaseten de zıt olmasına rağmen bugün rüzgar nereden esiyorsa orada yer tutanlar var. Bunlar da yüktür. Şöyle de denilebilir: "Bir yapı herkesi kucaklamalı, herkese kapısını açmalıdır. Tabii ki herkes bulunacak." Herkese kapı açarken ev sahibini de unutmazsan olur.

Gönül yorgunlu içindedir insanlarımız. Bir davayı omuzlayanlarımızın sayısı azalmıştır ancak sayıca çoğuz. Geçen hafta Hakk'a uğurladığımız Akif Emre için herkes öyle güzel şeyler söyledi ki. Durum yaşarken böyle değildi. Ölmesi gerekiyordu anlaşılan bu iltifatları alması için. Yalnızdı, son zamanlarda işsizdi, deniliyor. Ne de çok dost (!) varmış meğerse. Toplum olarak en büyük birliği cenaze namazlarında sağlıyoruz. Bir de çok iyi niyetler taşıyoruz. Herkes için "iyi bilirdik" diyoruz. Aynı kişi yaşasa ve bir makamı talep etse, bize de nasıl bilirdiniz, dense. Ne deriz, durum vahim!

Çok az insan fedakardır ve feragat sahibidir. Bu arada mübarek Ramazan ile dünyalık yüklerden kurtulalım. Herkes, birbiri için dua etmelidir.

Yük olanlar ile yük alanlar arasındadır dünya. Dünyalık iseniz yük olun! Değilseniz, yükünüz mezara kadar, ötesini Allah bilir!