Gazze’de İsrail saldırılarında şehit edilen gazeteci Anas el-Şerif, Press For Palestine - Filistin İçin Gazeteci Dayanışması’nın çıkardığı Gazzete’ye verdiği son röportajında gazetecilere yönelik suikastları, kuşatma altında habercilik yapmanın zorluklarını ve Filistinli gazetecilerin yalnız bırakılmasını anlattı.
Gazze'de şehit olan gazeteci sayısı 238 oldu. İkinci dünya savaşında, 6 yıl boyunca ölen gazeteci sayısı yaklaşık 65'ti.
İşte o röportaj:
ANAS AL-SHARİF
Gazze Şeridi uzun yıllardır kuşatma altında. Bizler gazeteciler olarak her şeye rağmen kuşatma ve yıkıma maruz kalan Gazze'nin içinden sesimizi duyurmaya çalışıyoruz. İsrail işgal ordusunun iletişimi, interneti ve elektriği kesmesine, gazetecileri hedef almasına kadar pek çok zorluklara ve tehditlere maruz kaldık ve hâlâ kalıyoruz.
173 gazeteci doğrudan hedef alınarak suikasta kurban gitti. Bu saldırıların ardındaki işgal ordusu görüntüyü silmek ve sözü susturmak, Gazze'den herhangi bir soykırım görüntüsü çıkmasını engellemek için gazetecilerin saflarını karıştırmaya ve onlara karşı suçlamalarda bulunmaya çalıştı. Ben de istihbarat görevlilerinden Al Jazeera için haber yapmayı bırakmam yönünde doğrudan tehdit alan kişilerden biriyim. Bu tehdide cevabım ise ‘Haber yapmaya ara vermeyeceğim. Görüntüleri aktarmaya ve Gazze halkının mesajını iletmeye devam edeceğim!’ şeklinde oldu. Birkaç gün sonra aileme suikast düzenleyerek babamı şehit ettiler. Belki o anda haber yapmayı bırakabilirdim! Ama savaş başladığında nasıl çalıştıysam, aynı şekilde babamı defnederken de canlı yayına çıktım, konuştum, tüm dünyaya ses ve görüntü aktardım, yayına aralıksız devam ettim! Durmadım ve durmayacağım da!
Gazetecilerin ekipman girişine izin verilmiyor!
İsrail, Gazze’yi dünyadan koparmayı hedefliyor ve yaşananları gizlemek için uluslararası basının girişini, aynı zamanda Filistinli gazetecilerin ihtiyaç duyduğu gelişmiş cep telefonları, kameralar ve kalkan, miğfer gibi diğer ekipmanların girişini de engelliyor. İletişimi tamamen kestiği zamanlar çok oluyor. Ayrıca canlı yayın yapan araçları da imha edip yaktı. Bütün bir yıl boyunca savaşı cep telefonuyla anlattık. En son ne zaman kamera veya fotoğraf makinası kullandığımı hatırlamıyorum bile! Bütün dünya tüm gerçekleri, açlığı, yıkımı, sürgünleri küçücük cep telefonları sayesinde öğrendi. Çektiğimiz videoları ve haberleri, durum raporlarını en kısa sürede yayına ulaştırabilmek için en yüksek binaların tepelerine çıkıp, canımızı tehlikeye atan bölgelere gittik.
Gelişmelere ayak uydurabilmek için kendimizle bir iç mücadele içindeyiz. Çünkü işgalin suçlarını haber yapmaya ve ifşa etmeye devam etmek bizim görevimiz ve bu da fedakârlık gerektiriyor. Evet, gerçeği ortaya çıkarmak ve haberciliği sürdürmek için kendimizi ve ailelerimizi feda ediyoruz! Her şeye rağmen ben de bir insanım ve tüm bunları yaşarken girdiğim psikolojik şoklardan kurtulabilmek için kendime baskı kuruyorum. Geceler boyu uykusuz kalıyor, kâbus görüyorum. Tabiin Camii gördüğüm katliamların en korkuncuydu, şok oldum, aşırı kafam karışıktı ve büyük hayal kırıklığı yaşamıştım. Parçalanmış cesetlerin üzerinde, kanlar arasında yayına çıktım. Ancak şahit olduğum sahnelerin ardından yayında konuşamadım!
Gazze ikiyüzlü küresel medyanın maskesini düşürdü
Gazetecilerin Gazze’de maruz kaldıkları suikastları ve katliamları umursamayanlara mesajım şudur; slogandan öteye gitmeyen küresel ve uluslararası medya kurumları basın özgürlüğü hakkında konuşmayı artık bıraksınlar. Gazeteciler böyle zor zamanlarda sınanırlar. Gazze basın özgürlüğü iddiasında bulunanların, ikiyüzlü küresel medyanın maskesini düşürmüş oldu ve gerçek gazeteciyi de gerçek olmayan gazeteciyi de ortaya çıkardı. Burada işgalci İsrail tarafından hedef alınan 173 gazeteciden bahsediyoruz. Tutuklanan, kaybolan, suikasta uğrayarak şehit edilen gazeteciler var. Gazzeli gazeteciler İsrail ordusuna karşı gerçeğin mücadelesini verirken hiç kimseden maddi, manevi ve fiziksel hiçbir yardım alamıyor.
Dolayısıyla, tarihte daha önce hiç görülmemiş bir savaşı belgeleyen Filistinli gazeteciler yalnız bırakılamaz. Uluslararası basın bağımsız olmalı ve dünyadaki tüm gazetecileri sürekli ve kalıcı olarak desteklemelidir. Kamuoyu doğru bir şekilde yönlendirilmelidir. Çünkü belki de yapmış olduğumuz bir haber, çekmiş olduğumuz bir fotoğraf karesi savaşı sonlandırabilir.
Tehditlere, doğrudan bombalamalara, zorluklara ve Gazze'deki kuşatmaya rağmen nasıl bu kadar çok şey belgelediğimi ve nasıl hâlâ hayatta kalabildiğimi merak ediyor olmalısınız. Bunu her zaman söyledim ve şu an da dile getiriyorum; boynumun borcu olan gazetecilik mesleği bana kutsal bir emanettir ve soykırıma karşı günün her saatinde çalışmaya devam edeceğim. Ta ki bu savaş durup bitene, abluka kalkana ve Gazzelilere yönelik haksızlıklar son bulana dek! Çünkü verdiğim emekler halkıma karşı yürütülen soykırımı sonlandırmak için bir sebep olacak.
Sonuç olarak Gazze’de hâlâ işgal, suç ve soykırım devam ediyor. Dünyanın her yerindeki gazeteciler İsrail işgaline karşı durmalı ve Gazze Şeridi hakkında yayın yapmaya ve konuşmaya devam etmelidir. Kadın ve çocuklara yönelik bu soykırım karşısında sessiz kalan gazetecilerin ise acele etmeleri ve artık bakışlarını Gazze'ye odaklamaları gerekmektedir. Zira bir süre sonra suskunlukları kendilerine fayda sağlamayacak.
