Ayetel Kürsi'nin konusu nedir? Ayetel Kürsi ne anlatıyor? Ayetel Kürsi'nin nüzul sebebi nedir? Ayetel Kürsi'nin faziletleri nelerdir? Ayetel Kürsi okumanın faydaları nelerdir? Ayetel Kürsi ayetlerin ne faziletlisidir. Peki Ayetel Kürsi hakkında ne biliyoruz? İşte Ayetel Kürsi hakkında kısa bilgiler...
"Kur'an'ın en faziletli ayeti Bakara sûresindeki Âyetü'l-kürsi'dir. Bu ayet bir evde okunduğu zaman şeytan oradan uzaklaşır. " (Tirmizî, Fedailü'l-Kur'an, 2) "Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) şöyle buyurdular: "Her şeyin bir şerefi var. Kur'an-ı Kerim'in şerefesi de Bakara suresidir. Bu surede bir ayet vardır ki, Kur'an ayetlerinin efendisidir."
Ayetel Kürsi Bakara suresinin 255. ayetinde yer almaktadır. İçinde Allah'ın kürsüsü zikredildiği için "Ayetü'l-kürsi" adıyla anılan bu ayet hem muhtevası hem de üstün özellikleri sebebiyle dikkat çekmiş, hakkında hadisler varit olmuş, çok okunmuş, şifa ve korunmaya vesile kılınmıştır. Kelime-i şehadet ve İhlas sûreleri nasıl İslam inancının özünü ihtiva ediyor ve insanlara Allah Teala'yı tanıtıyorsa Âyetü'l Kürsî de –onlardan daha geniş ve detaylı olarak– bu özelliği taşımaktadır.
Bakara suresi Mushafta ikinci, nüzûl sıralamasında 87. sûredir, Medine'de nazil olmuştur. Kur'an'ın en uzun sûresidir. Tamamının bir nüzûl sebebi olmamakla birlikte birçok ayeti için özel iniş sebepleri vardır. O ayetler açıklanırken nüzûl sebepleri hakkında da bilgi verilecektir.
AYETEL KÜRSİ İNİŞ SEBEBİ
Müşrikler, tevhid inancını bir kenara bırakarak putlara tapıyor ve onların kendilerine şefaatçi olacaklarına inanıyor, Allah Teala'ya inandıklarını söylemekle birlikte, O'nun ulûhiyetine ait sıfatlarını inkar ediyorlardı. Mekke devrinde tevhid inancını ispat eden pek çok ayet-i kerîme nazil olmuşsa da Âyetü'l-Kürsî, Medine döneminin ilk yıllarında, Allah Teala'ya inanç konusundaki doğru itikadı adeta bir deklarasyon şeklinde beyan etmek ve Mekke'de inmiş olan tevhid ayetlerinin ortak manasını özetlemek üzere indirildi. (el-Mürşidî, vr:27/A)
AYETEL KÜRSİ NASIL İNDİRİLDİ?
Kur'an-ı Kerîm, Peygamber Efendimiz'e 23 yılda parça parça indirilmiş, her inen ayet-i kerîme Peygamber Efendimiz tarafından vahiy katiplerine yazdırılmıştır. Tefsir kitaplarımızda kaydedildiğine göre bu ayet-i kerîme indiğinde Peygamber Efendimiz, vahiy katiplerinin başında gelen Zeyd bin Sabit'i çağırarak bu ayet-i kerimeyi yazdırmıştır.
Hazreti Ali'nin oğlu Muhammed bin Hanefiyye'den aktarıldığına göre bu ayet-i kerîme indiğinde yeryüzünde birtakım olağanüstü haller yaşanmış, dünyada bulunan putlar yere düşmüş, krallar da dengelerini kaybederek taçlarını düşürmüşlerdir.
AYETEL KÜRSİ NERELERDE OKUNUR?
Ayetel kürsi namaz içinde sure şeklinde okunduğu gibi, namazda tesbihden önce de okunur. Aynı zamanda bu ayeti namaz dışında dua olarak ihlas suresi, nas suresi ve felak sureleri ile birlikte okumanında iyi olduğu söylenmektedir.
AYETEL KÜRSİ'NİN FAZİLETİ İLE İLGİLİ HADİSLER
Kur'an-ın Şerefesi Ayet-el Kürsi'dir
Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) şöyle buyurdular: "Her şeyin bir şerefi var. Kur'an-ı Kerim'in şerefesi de Bakara suresidir. Bu surede bir ayet vardır ki, Kur'an ayetlerinin efendisidir." (Tirmizi, Sevabu'l-Kur'an 2, (2881).)
Hangi Ayet Daha Büyük?
Übey İbnu Ka'b (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) bana: "Ey Ebu'l-Münzir, Allah'ın Kitabından ezberinde bulunan hangi ayetin daha büyük olduğunu biliyor musun?" diye sordu. Ben: "O Allah ki, O'ndan başka ilah yoktur, O, Hayy'dır, Kayyûm'dur (yani diridir her şeye kıyam sağlayandır" (Bakara, 225) -ki buna Ayet'ü'l-Kürsi denir- dedim. Göğsüme vurdu ve: "İlim sana mübarek olsun ey Ebu'l-Münzir!" dedi." (Müslim, Ebu Davud, Vitr, 17, (Salat 325, (1460).)
Okuyanı Muhafaza Eden Sure "Ayetel Kürsi"
Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: "Her kim akşam olunca Ha-mim el-Mü'min süresini baştan, 3. (dahil) ayetine kadar ve Ayete'l-Kürsiyi okuyacak olursa bu iki Kur'an kıraati sayesinde sabaha kadar muhafaza olunur. Kim de aynı şeyleri sabahleyin okursa onlar sayesinde akşama kadar muhafaza edilirler." (Tirmizi, Sevabu'l-Kur'an 2, (2882).)
Kur'an'ın En Faziletli Ayeti
Muhammed b. İsa'dan nakledildiğine göre İbnü'l-Aska' şöyle der:
"Adamın biri Hz. Peygamber'e gelip,
'Kur'an'ın en faziletli ayeti hangisidir?' diye sordu. Resulullah (asm.) şöyle buyurdu:
Âllah'u Lailahe illa huve'l-Hayyu'l-Kayyûm... " (Müslim, Müsafirîn, 258; Ebû Davûd, el-Huruf ve'l-Kiraa, 35; İbn Hanbel, V/142).
Başka bir hadisi şerifte şu şekilde geçmektedir:
"Kur'an'ın en faziletli ayeti Bakara sûresindeki Âyetü'l-kürsi'dir. Bu ayet bir evde okunduğu zaman şeytan oradan uzaklaşır. " (Tirmizî, Fedailü'l-Kur'an, 2)
Ayetel Kürsi Şeytanı Evden Uzaklaştırır
"Kur'an'ın en faziletli ayeti Bakara sûresindeki Âyetü'l-kürsi'dir. Bu ayet bir evde okunduğu zaman şeytan oradan uzaklaşır. " (Tirmizî, Fedailü'l-Kur'an, 2)
Ayetel Kürsi En Faziletli Ayetlerdendir
Hz. Peygamber (asm) şöyle buyurmuştur:
"Âyetü'l-kürsî Kur'an ayetlerinin şahıdır." (Tirmizî, Fedailü'l-Kur'an, 2)
Bu ayet-i kerîmede Cenab-ı Allah'ın yüceliği, sıfatları, kainatta meydana gelen büyük olayların tamamen onun iradesi doğrultusunda vukû bulduğu, onun isteği ve izni olmadan hiç bir kimsenin başkasına şefaat edemeyeceği, O'nun kürsüsü, göklerde ve yerdekilerin ona ait olduğu hakkında bilgi verilmektedir.
AYETEL KÜRSİ'NİN TEFSİRİ
İçinde Allah'ın kürsüsü zikredildiği için "Âyetü'l-kürsî" adıyla anılan bu ayet hem muhtevası hem de üstün özellikleri sebebiyle dikkat çekmiş, hakkında hadisler varit olmuş, çok okunmuş, şifa ve korunmaya vesile kılınmıştır. Kelime-i şehadet ve İhlas sûreleri nasıl İslam inancının özünü ihtiva ediyor ve insanlara Allah Teala'yı tanıtıyorsa Âyetü'l Kürsî de –onlardan daha geniş ve detaylı olarak– bu özelliği taşımaktadır.
Bir önceki ayette peygamberlerin getirdiği bunca ayet ve "beyyine"ye (imana götüren işaret ve delil) rağmen insanların ihtilafa düştükleri, kiminin küfrü kiminin imanı tercih ettiği zikredilmişti. İnsanı imana götüren deliller, aklını kullanarak üzerinde düşüneceği "kendisinde ve yakından uzağa çevresinde (enfüs ve afak)", peygamberleri desteklemek üzere Allah'ın onlara lutfettiği mûcizelerde ve vahiy yoluyla yapılan "sağlam delillere dayalı sözlü açıklamalar"da görülmektedir. Bu ayet gerçek mabudu arayanlar için eşsiz ve başka hiçbir kaynaktan elde edilemez bir açıklamadır, delildir.
Şevkanî'nin Buharî, Müslim, Nesaî, Ahmed b. Hanbel gibi sahih kaynaklardan derlediği hadislerden birkaçı bile bu ayetin önemi hakkında bir fikir edinmeye yetecektir: Hz. Peygamber, Übey b. Ka'b'a "Allah'ın kitabından hangi ayet en büyüğüdür" diye sorup "Âyetü'l-kürsî'dir" cevabını alınca onu tebrik etmiştir (Müslim, "Müsafirîn", 258).
Yine Übey'in hurmasına şeytana tabi bir cin musallat olmuş; vermeyi, dağıtmayı seven Übey'i bundan vazgeçirmek üzere hurmayı aşırmaya başlamıştı. Übey mahlûku takip ederek yakaladı. Garip bir şekli vardı. Onunla konuşunca kimliğini ve maksadını anladı. Kendilerinden nasıl kurtulabileceğini sorunca "Bakara sûresindeki kürsü ayeti ile" dedi ve ekledi: "Onu akşamda okuyan sabaha kadar, sabahta okuyan akşama kadar bizden korunmuş olur." Sabah olunca Übey durumu Hz. Peygamber'e aktardı. Resûlullah, "Habis doğru söylemiş" buyurdu.
Buharî'de de Ebû Hüreyre'den naklen yukarıdakine yakın bir rivayet vardır. Hz. Peygamber'e hadiseyi anlatınca şeytan olduğunu öğrendiği hırsız Ebû Hüreyre'ye şöyle demiştir: "Yatağına yatınca Âyetü'l-kürsî'yi oku, devamlı olarak Allah'tan bir koruyucun olacak ve sabaha kadar sana şeytan yaklaşamayacaktır."
Allah varlığı ezelî, ebedî, zaruri ve kendinden olan, her şeyi yaratan, her şeyin maliki ve mukadderatının hakimi, her şeyi bilen ve her şeye kadir olan... yüce mevlanın öz ismidir. Bu öz isim zikredildikten sonra hem O'nun vahdaniyeti (birliği, tekliği) hem de İslam'ın getirdiği imanın tevhid (Allah'ı birleme, bir bilme) özelliği açıklanmak üzere "O'ndan başka ilah yoktur" buyurulmuştur.
Müşrikler elleriyle yaptıkları putlara tapmakta idiler. Bunlar cansız eşyadan yapılırdı. Canı bile olmayan varlığın ilah olamayacağını ifade etmek üzere hemen arkasından "O diridir" buyurulmuştur. Evet Allah diridir, O'nun hayat sıfatı vardır ve tıpkı diğer isimleri ve sıfatları gibi bunun da mahiyetini ancak kendisi bilmektedir.
Gerek Araplar'daki gerekse diğer kavimlerdeki müşriklerin çoğu büyük bir Allah'a inanmakla beraber bunun yanında –her birine bir işlev tanıdıkları– sözde tanrılara inanmışlardır. Bu inanç tevhide aykırıdır. Tevhidi açıklayarak başlayan ayet, Allah Teala'nın "kayyûm" sıfatını zikrederek "küçük, aracı, özel görevli... tanrılar"a gerek bulunmadığını ifade etmektedir. Çünkü kayyûm, "bütün varlıkları görüp gözeten, yöneten, bir an bile onları bilgi ve ilgisi dışında tutmayan" demektir. "Onu ne uyku basar ne uyur" cümlesi, hay ve kayyûm sıfatlarını pekiştirmekte ve biraz daha anlaşılmasını sağlamaktadır. Uyku basan veya fiilen uyuyan birinin gözetim, yönetim, koruma gibi işleri yerine getirmesi mümkün değildir. Allah Teala'nın kayyûmluğu kamil ve kesintisiz olduğuna, daha doğrusu kayyûm sıfatı bunu ifade ettiğine göre O'nu ne uyku basar ne de uyur.
Yerde ve gökte ne varsa –başka hiçbir kimseye değil– O'na aittir; yaratanı da gerçek sahibi de O'dur. Âyetin bu manayı ifade eden parçası "Yalnız O'na aittir" kısmıyla tevhidi öğretirken "başkasına değil" manasıyla de şirkin çeşitlerini reddetmektedir. Çünkü müşrik toplumlar varlıkları yaratılış, aidiyet ve yetki bakımlarından çeşitli tanrılar arasında paylaştırmışlar; mesela yıldız, gök, yer... tanrılarından söz etmişlerdir. "Yerde ve gökte" tabiri Arapça'da "bütün varlıklar" manasında kullanılmakta, adına yer ve gök denilmeyen veya maddî manada yere ve göğe dahil bulunmayan mekanlar ve buradaki varlıklar da bu ifadenin içine girmektedir.
Allah'a ortak koşan kafirlerin bir kısmı, bu ortakların O'na denk olduklarına değil, O'nun nezdinde reddedilemez şefaat, geri çevrilemez aracılık hakkına sahip bulunduklarına inanmakta ve putlara bu anlayış içinde tapınmaktadırlar. "Allah katında, O izin vermedikçe hiçbir kimse şefaat edemez" manasındaki cümle bu inancın asılsızlığını ortaya koymakta; şefaatin de izne bağlı bulunduğunu, O izin vermedikçe ve dilemedikçe kimsenin böyle bir yetki ve imkana sahip olamayacağını özlü ve etkili bir şekilde zihinlere yerleştirmektedir. Allah katında kendisine şefaat izni verilenlerin durumu ve yetkileri, ödül törenlerinde ödülleri vermek üzere kürsüye çağrılan şeref konuklarınınkine benzemektedir. Ödülün kime verileceğini bilen ve belirleyen onlar değildir. Ancak bu merasimi tertipleyenlere göre onlar, şerefli, saygıya layık, büyük kimseler olduklarından kendilerine böyle bir imtiyaz verilmiştir. Allah katında şefaatlerine izin verilecek olanlar da Allah'a yakın ve sevgili kullar olacaktır.
Allah'tan başka bütün şuur ve bilgi sahiplerinin bilgileri sınırlıdır, doğru da yanlış da olmaya açıktır. Bu genel gerçek şefaat meselesine uygulandığında kimin şefaate layık olduğunun da ancak Allah tarafından bilineceği anlaşılır. Çünkü dış görünüşü (ma beyne eydîhim) itibariyle şefaate layık görülenlerin, kullar tarafından görülemeyen ve bilinemeyen iç yüzleri (ma halfehüm) itibariyle böyle olmamaları mümkündür. Allah birdir ve yalnızca O ibadete layıktır; çünkü O'ndan başka olmuşu, olacağı, gizliyi, açığı, geçmişi, geleceği, görüleni, gaybı bilen yoktur.
Kürsî (kürsü), "koltuk, sandalye, taht" anlamlarına gelir. Mecazi olarak saltanat, hükümranlık, mülk manalarında da kullanılmaktadır. Allah Teala'nın üzerine oturulan maddî alet manasında kürsüsü olamayacağından –bu O'nun bizzat açıkladığı yüce sıfatlarına aykırı düştüğünden– burada kürsüden bir başka mananın kastedilmiş olması gerekir. Esasen Kur'an'da Allah'a nisbet edilen, "Allah'ın..." denilen her şeyi, O'nun varlığına dahil veya kullandığı bir şey olarak anlamak da doğru değildir. Mesela "Allah'ın evi, Allah'ın ruhu, Allah'ın emri, Allah'ın kölesi" tamlamalarında Allah'a ait olan şeyler böyledir. Bunlar ne O'nun varlığının bir parçasıdır ne de kullandığı araçlardır; önem ve şereflerinden dolayı O'nun" diye tanımlanmışlardır. İbn Abbas'a göre kürsüden maksat ilimdir. O'nun ilmi her şeyi kaplar. Âyetin bu kısmını, "kürsüden maksat O'nun hükümranlığıdır ve buna sınır yoktur, hiçbir şey O'nun dışında kalamaz" veya "Allah semavatı, arzı, arşı Kur'an'da zikretmiş, fakat bunlardan maksadın ne olduğunu açıklamamıştır. Kürsüsü de böyle bir varlıktır, yerleri ve gökleri içine alacak kadar geniştir. Ne ve nasıl olduğunu ise ancak kendisi bilmektedir" şeklinde anlamak mümkündür.
Yüce, kamil, eşsiz sıfatlarının bir kısmı ayette zikredilen yüce Allah'a, kulların sonsuz gibi gördükleri kainatı korumak, gözetmek ve yönetmek elbette güç gelmeyecek, O'nu yormayacak, meşgul bile etmeyecektir. Çünkü O yücelerden yücedir, kimse bilmez nicedir.
"Kur'an'ın en faziletli ayeti Bakara sûresindeki Âyetü'l-kürsi'dir. Bu ayet bir evde okunduğu zaman şeytan oradan uzaklaşır. " (Tirmizî, Fedailü'l-Kur'an, 2)
"Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) şöyle buyurdular: "Her şeyin bir şerefi var. Kur'an-ı Kerim'in şerefesi de Bakara suresidir. Bu surede bir ayet vardır ki, Kur'an ayetlerinin efendisidir." (Tirmizi, Sevabu'l-Kur'an 2, (2881).)
AYETEL KÜRSİ HAKKINDA KISACA BİLGİ
Ayetel Kürsi Bakara suresinin 255. ayetinde yer almaktadır. İçinde Allah'ın kürsüsü zikredildiği için "Ayetü'l-kürsi" adıyla anılan bu ayet hem muhtevası hem de üstün özellikleri sebebiyle dikkat çekmiş, hakkında hadisler varit olmuş, çok okunmuş, şifa ve korunmaya vesile kılınmıştır. Kelime-i şehadet ve İhlas sûreleri nasıl İslam inancının özünü ihtiva ediyor ve insanlara Allah Teala'yı tanıtıyorsa Âyetü'l Kürsî de –onlardan daha geniş ve detaylı olarak– bu özelliği taşımaktadır.
Bakara suresi Mushafta ikinci, nüzûl sıralamasında 87. sûredir, Medine'de nazil olmuştur. Kur'an'ın en uzun sûresidir. Tamamının bir nüzûl sebebi olmamakla birlikte birçok ayeti için özel iniş sebepleri vardır. O ayetler açıklanırken nüzûl sebepleri hakkında da bilgi verilecektir.
AYETEL KÜRSİ ARAPÇA
اَللّٰهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ
AYETEL KÜRSİ TÜRKÇE OKUNUŞU
"Bismillahi'r-Rahmani'r-Rahîm.
"Allahü la ilahe illa hüvel hayyül kayyûm, la te'huzühu sinetün vela nevm, lehu ma fissemavati ve ma fil'ard, men zellezi yeşfeu indehu illa bi'iznih, ya'lemü ma beyne eydiyhim vema halfehüm, vela yü-hîtûne bi'şey'in min ilmihî illa bima şae vesia kürsiyyühüssemavati vel'ard, vela yeûdühû hıfzuhüma ve hüvel aliyyül azim." (Bakara suresinin 255)
AYETEL KÜRSİ TÜRKÇE ANLAMI
Rahman ve rahîm olan Allah'ın adıyla.
"Allah kendisinden başka hiçbir ilah olmayandır. Diridir, kayyumdur. Onu ne bir uyuklama tutabilir, ne de bir uyku. Göklerdeki her şey, yerdeki her şey onundur. İzni olmaksızın onun katında şefaatte bulunacak kimdir? O, kulların önlerindekileri ve arkalarındakileri (yaptıklarını ve yapacaklarını) bilir. Onlar onun ilminden, kendisinin dilediği kadarından başka bir şey kavrayamazlar. Onun kürsüsü bütün gökleri ve yeri kaplayıp kuşatmıştır. (O, göklere, yere, bütün evrene hükmetmektedir.) Gökleri ve yeri koruyup gözetmek ona güç gelmez. O, yücedir, büyüktür." (Bakara suresinin 255)
AYETEL KÜRSİ NERELERDE OKUNUR?
Ayetel kürsi namaz içinde sure şeklinde okunduğu gibi, namazda tesbihden önce de okunur. Aynı zamanda bu ayeti namaz dışında dua olarak ihlas suresi, nas suresi ve felak sureleri ile birlikte okumanında iyi olduğu söylenmektedir.
AYETEL KÜRSİ'NİN FAZİLETİ İLE İLGİLİ HADİSLER
Kur'an-ın Şerefesi Ayet-el Kürsi'dir
Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) şöyle buyurdular: "Her şeyin bir şerefi var. Kur'an-ı Kerim'in şerefesi de Bakara suresidir. Bu surede bir ayet vardır ki, Kur'an ayetlerinin efendisidir." (Tirmizi, Sevabu'l-Kur'an 2, (2881).)
Hangi Ayet Daha Büyük?
Übey İbnu Ka'b (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) bana: "Ey Ebu'l-Münzir, Allah'ın Kitabından ezberinde bulunan hangi ayetin daha büyük olduğunu biliyor musun?" diye sordu. Ben: "O Allah ki, O'ndan başka ilah yoktur, O, Hayy'dır, Kayyûm'dur (yani diridir her şeye kıyam sağlayandır" (Bakara, 225) -ki buna Ayet'ü'l-Kürsi denir- dedim. Göğsüme vurdu ve: "İlim sana mübarek olsun ey Ebu'l-Münzir!" dedi." (Müslim, Ebu Davud, Vitr, 17, (Salat 325, (1460).)
Okuyanı Muhafaza Eder
Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: "Her kim akşam olunca Ha-mim el-Mü'min süresini baştan, 3. (dahil) ayetine kadar ve Ayete'l-Kürsiyi okuyacak olursa bu iki Kur'an kıraati sayesinde sabaha kadar muhafaza olunur. Kim de aynı şeyleri sabahleyin okursa onlar sayesinde akşama kadar muhafaza edilirler." (Tirmizi, Sevabu'l-Kur'an 2, (2882).)
Kur'an'ın En Faziletli Ayeti
Muhammed b. İsa'dan nakledildiğine göre İbnü'l-Aska' şöyle der:
"Adamın biri Hz. Peygamber'e gelip,
'Kur'an'ın en faziletli ayeti hangisidir?' diye sordu. Resulullah (asm.) şöyle buyurdu:
Âllah'u Lailahe illa huve'l-Hayyu'l-Kayyûm… " (Müslim, Müsafirîn, 258; Ebû Davûd, el-Huruf ve'l-Kiraa, 35; İbn Hanbel, V/142).
Başka bir hadisi şerifte şu şekilde geçmektedir:
"Kur'an'ın en faziletli ayeti Bakara sûresindeki Âyetü'l-kürsi'dir. Bu ayet bir evde okunduğu zaman şeytan oradan uzaklaşır. " (Tirmizî, Fedailü'l-Kur'an, 2)
