Ölüm canlılar için vardır ve haktır. Peki ölenler konuşur mu? İyi insan ölünce ne olur? Kötü insan ölünce ne olur? İşte cevabı..
Resûlullah Efendimiz bedenin yolculuğu hususunda şöyle buyurmuşlardır:
"Cenaze tabuta konulup da insanlar (veya erkekler) onu omuzladığı zaman, eğer o salih bir kişi ise;
«Beni bir an evvel (salih amellerimin mükafatına) kavuşturunuz, beni bir an evvel (salih amellerimin mükafatına) kavuşturunuz!» der.
Eğer salih biri değilse:
'Eyvah! Bu tabutu nereye götürüyorsunuz?' diye feryad eder.
O cenazenin bu sayhasını insandan başka her varlık işitir. Eğer insan bu sesi duysaydı, derhal bayılırdı." (Buharî, Cenaiz, 50, 90, 91)
Hazret-i Bera da Peygamber Efendimiz'in bir cenaze teşyîindeki halini şöyle anlatmaktadır:
Biz Resûlullah ile bir cenazede bulunmuştuk. Efendimiz, kabrin kenarına oturup ağladılar, öyle ki gözyaşlarıyla toprak ıslandı. Sonra da:
'Ey kardeşlerim! İşte asıl böylesine mühim bir yer için hazırlık yapınız!' buyurdular. (İbn-i Mace, Zühd, 19)
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Ebediyet Yolculuğu, Erkam Yayınları
