0
Mücahid'den:
– Sizden birisi (din) kardeşini Allah için sevdiği zaman, bu sevgisini ona bildirsin. Zira böyle yapmak, kalıcı bir ülfete, sarsılmaz bir muhabbete vesile olur.
(İbni Ebi'd-dünya; Ramuzu'l-Ehadis)
* * *
İslam sevgi dinidir. Toplumda sevginin yayılmasını, bireyler arasında sıcak bir sevgi atmosferinin teşekkül etmesini esas almıştır.
Sevgi tüm güzel duyguların anasıdır. Çıkış noktasıdır. Tüm güzellikler sevgiden fışkırır, sevgiden nemalanır. Sevgi olmadan samimi saygı olamaz. Sevgi olmadan merhamet duyguları harekete geçemez. Yardım etme şevkini, insan içinde duyamaz. Sevgisiz hizmet, sevgisiz şefkat, sevgisiz fedakarlık ta söz konusu bile edilemez.
Görüldüğü gibi, sevgi tüm güzel huyları ortaya çıkaran ve geliştiren ana duygudur.
İslamiyet bu sebeple sevgiye çok değer verir. Sevginin korunmasına, büyütülüp geliştirilmesine büyük bir özen gösterir.
Sevgiyi ortaya çıkaracak, çoğaltacak tüm tedbirlere, sebeplere başvurmayı meşru bulur, hatta teşvik eder.
Sevgiyi çoğaltıp tüm topluma yaymanın bir yolu da, birbirlerini seven kişilerin bu sevgilerini içlerinde tutmakla yetinmeyip birbirlerine çekinmeden, gizlemeden söylemeleridir.
Sevgi, "seni seviyorum" dedikçe gelişir, büyür, yaygınlaşır. Sözle ve beden diliyle ifade edilmeyen, kalpte gizlenmiş bir sevginin, topluma ve fertlere hiçbir yararı yoktur.
Sevgiyi söylemek, onu daha kalıcı hale getirir. Sevenler arasında ülfeti artırır. Şefkat, merhamet, fedakarlık duygularını kamçılar.
Sevgi, toplumların oksijeni gibidir. Nasıl oksijensiz nefes alınamazsa, sevgisiz bir toplumun da uzun müddet ayakta kalması mümkün değildir. Toplumlar sevgiyle dirilir, saygıyla gelişir.
