0

İnsan biyo-psikolojik ve sosyal bir varlıktır. Sağlıklı çocuk gelişimi bedensel, duygusal, sosyal ve manevi ihtiyaçlarının karşılanmasına bağlıdır. Ebeveynler çocuklarını anlama çabası çocuklarının ihtiyaçlarını ve beklentilerini belirlemekle ve sağlıklı bir şekilde karşılamakla başlar.

Sağlıklı çocuk gelişimi

Çocuk gelişimin ilk döneminden itibaren çevresinde yaşayan aile üyelerinin davranış ve tutumlarını taklit eder. Bu taklit önce anne ve baba imajı ile başlar. Kişilik doğrudan doğruya anne- babanın çocuğu ile karşılıklı kurduğu ilişkiden doğar. Çocuğun kişiliği içinde yaşadığı toplumla sıkı ilişkilerden, çok kuvvetli duygusallıklardan oluşmakta çocuk ile çevre arasındaki ilişkinin, diyalogun ve etkileşiminin sonucu olarak gelişmektedir.

Çocuğun duygusal ihtiyaçları

Çocuğun en temel ihtiyacı "ben değerliyim" duygusudur. Bu gereksinim aile içinde yerine getirilmezse çocuk her türlü olumsuz davranışla ebeveynlerinin dikkatini çeker. Eksik kalan bu duyguyu elde etmeye çalışır. Eşyalara zarar verir, kardeşi ve akranlarıyla çatışmalı ilişki kurar. Uyum ve davranış sorunları yaşar. Eğer çocuk aile içinde yeterli düzeyde ilgi ve sevgi görür "ben değerliyim" duygusunu aile içinde hissederse olumsuz davranışlara gerek duymaz.

Çocuklarda özgüven gelişimi

Çocukların önemli duygusal ihtiyaçlarından biriside güven duygusudur. Temel güven duygusu çocuğun bebeklikten itibaren anne- baba tutumları, iletişim biçimleri güven duygusunun gelişimini belirler. Anne – babanın çocuklarına karşı gösterdikleri yeterli ilgi ve sevgi çocuğun kendine olan güvenini arttırıp, kaygı ve korkularını azaltır. Bir çocuğa anne babası nasıl davranırsa, çocuk da diğer kişilere karşı öyle davranır. Önce karakterin, daha sonra kişiliğin oluşmasında ve gelişiminde çocuk, anne ve baba etkileşimi sürecinde sevgi ve disiplin temel rol oynar. Güven duygusunun baskın olduğu aile, dış dünyanın yaratmış olduğu sıkıntı ve kaygılarından kendisini kurtarır. Aile içinde güvenle yetiştirilen çocuk, çevresine de güvenle yaklaşır. Kendisine ve çevresine saygılıdır. Yeni girdikleri çevrelere rahat uyum sağlarlar. Başkalarıyla yakınlıkla kolay ilişki kurarlar. Aile dışında karşılaştığı strese yol açan olumsuz olaylar çocukta yıkıcı etki oluşturmaz.

Çocuğa sorumluluk nasıl kazandırılır

Çocukta sorumluluk bilincinin gelişimi öncelikle anne-babasından daha sonra sosyal çevresinden geliştirdiği bir beceridir. Sorumluluk bilincinin gelişmesi ilk yıllarından itibaren ailesiyle kurduğu sağlıklı ilişkiler ile mümkündür. Sorumluluk çocuğa yaşına, cinsiyetine ve kişisel özelliklerine uygun verilir. Sorumlulukları yerine getirmesine fırsat verilmesi, olumlu davranışları pekiştirmesi gereklidir. Karşılaştığı her zorluğa yardım eden koruyucu ve kollayıcı anne babalar çocuklarını sürekli başkalarına muhtaç, kendilerine güvensiz yetiştirilmelerine neden olur. Çocuklar kendi yeteneklerini keşfedemezler. Zorluklarla mücadele ederek onların üstesinden gelmeyi öğrenme, çocuğun içinde bulunduğu gelişimsel dönem göz önünde bulundurulduğunda karşı karşıya kaldığı sorunlarla mücadele etme çocuğun temel güven duygu gelişimini olumlu etkiler.

Aile içi iletişimde kendini değerli, ebeveynlerince önemsendiğini hisseden çocuk mutlu olur, davranışlarından doyum alır, kendini gerçekleştirme olanağı bulur.

Sağlıklı manevi yaşamın temellerini oluşturan aile çocuklarını kendisi ile barışık, insan ilişkileri olumlu ve kuvvetli, saygılı bireyler olarak geleceğe hazırlarlar.