0
Madde bağımlılığı ile mücadelede Başak Şehir STK. Platformunca düzenlenen "risk altında ve korunması gereken çocuklar" çalıştayı ile çocuk ve gençleri madde kullanmaya iten faktörlerin belirlenmesi, risk altındaki çocuklarımıza yönelik koruyucu, önleyici ve madde bağımlısı gençlere yönelik rehabilitasyon hizmetleri belirlemek amaçlanmaktadır.
Çalıştay'ın devam eden bu bölümünde Ayık Yaşamda Buluşalım Derneğin'den(AYBUDER) psiko-sosyal destek gören eski madde bağımlıları ve bir bağımlı annesinin konuşmalarına yer veriyoruz.
Eski bir madde bağımlısı
Tekirdağ'da bir gelenek vardır, çocuk doğar doğmaz ağzına rakı damlatırlar. Doğuştan bağımlı sayılırım. Anne ve babam altı yaşımdayken ayrıldılar. Dışarıya yönelen çocuklar kumar, uyuşturucu, alkole başvurabilirler. Okul yaşamım erken bitti. Çalışmaya başladığım yerde insanlar esrar içiyordu ve 14 yaşımda madde kullanmaya başladım. 19'unda babamı alkol komasında ölü buldum. Askerde de çok temiz kalamadım. Abim'in edindiği arkadaşlar vasıtasıyla eroinle tanıştım. Cebimizde ne kadar para varsa eroine yatırmaya başladık.
Kirayı ödeyemediğimiz için hırsızlık yaptım, cezaevine girdim ve çıktıktan sonra tekrar kullanmaya başladım. Çalıştığımız günlük işlerin parası, eroine gidiyordu. Abim'le beraber sokak hayatımız başladı, akrabalarımız bizi kabul etmediler, biz çok kötü bir haldeydik. Bir sene kadar sokaklarda yaşadık. Sonrasında hırsızlık yapmaya devam ettim. Marketler soydum. Girdiğim marketlerde dayaklar yedim, artık kendimden utanmaya başlamıştım.
Yaşadığımız o kötü dönemlerde, Amatem'e gittim. Bana 6 ay sonrasına gün verdiler. Benim yarınımın bile garantisi yoktu. Sokaklara, parklara döndüm. Sokakta gördüğüm bir afişteki adrese gittiğimde Yavuz Hocamla karşılaştım. Benim dönüm noktamı AYBUDER sağladı. Oradaki toplantılar ve bireysel görüşmelerle, sıfır ilaçla temiz bir şekilde bir senem doldu.
Eski bir madde bağımlısı
8 yıl madde bağımlılığım oldu. Ben muhafazakar kökenli bir ailenin kızıyım. Evimde hiç alkol görmedim. Nasıl oldu da uyuşturucuya bulaştım? Kimlik arayışındaki sıkıntılar, merak, arkadaş grubuma uyum sağlayabilmek, onlara hayır diyememek beni uyuşturucu kullanmaya sevk etti. Ben sadece arıyordum. Bir dönem muhafazakar bir hayatım oldu. Uyuşturucu benim hayatıma üniversite dönemimde girdi. Sorunlu bir ergenliğim oldu. Antidepresanlar'la yaşadığım bir dönemde uyuşturucuya yöneldim. Bu hastalığı derinden tanıdım. Bağımlılar duygusal ve hassas kişilerdir. Madde kullanan gençlere, göz hizasından yaklaşmak ve diyalog kurmak gerekiyor. Madde kullanımı bir sonuçtur. Bilinçli olmayan bir anne baba kendi eliyle çocuğu çok daha kötü bir duruma getirebilir. Onun için anne babalara, eğitimcilere büyük rol düşüyor. Sokaklardan izmarit topladığım, yağmurda karda sokaklarda kaldığım dönemler oldu. Bağımlılık ömür boyu süren bir rahatsızlıktır.
Bir bağımlı annesi
Bataklık sanırım evlerimizde. Bizler değişmedikçe sorun çözülmeyecektir. Çocuklar bağımlılık merkezlerinde iyileştikten sonra yine bizim yanımıza dönecekler. Bizim sevgi adına yaptıklarımız çok eksikti, çocuğumun birey olmasına izin vermemişim. İlk çocuğum olması sebebiyle hayatımda edinemediğim misyonları ona yüklemiştim. Onun adına birçok kararı ben verdim, onun talebi olmadığı halde. Sistem bana bunları dayattı. Kendi hayatında başarı yakalayamamış anne babalar, çocuklarımıza misyonlar yüklemiştik. Farklılıklarımıza değil benzerliklerimize bakmak lazım. İyileşmenin ancak ve ancak bizden geçtiğini düşünüyorum. Çocuklarımıza kıyamamak düşüncesi var bizlerde. Sürecimi başarıyla tamamlayıp yeni annelere yardımcı olmak yaşadıklarımı paylaşmak istiyorum. AYBUDER' de kaldığım sürede kendimi çok iyi hissediyorum.
