Dünkü Türkiye Gazetesinde manşet böyleydi.
Baba Cavit yani Cavit Etleç ve eşi Hafize Ana mültecilere ana baba olmuşlar. Kimine iş kimine aş buluyor, onlarcasına yardım ediyorlarmış.
Haber şöyle devam ediyor:
Ankaralı Cavit ve Hafize Etleç çifti mültecilere gönül kapılarını açmışlar. Onlara gıda, ilaç, eğitim yardımı yapıyor, iş buluyorlarmış. İyilik ödülü de alan Cavit Baba, "Her şey eşimin sokakta gördüğü, açım diye kıvranan çocukla başladı" demiş.
Cavit Baba "Çocuklar beni görünce koşarak yanıma gelir. Sarılıp öptüklerinde gözlerim doluyor. Onlar benim evladım, torunlarım." diyormuş.
Hatta bu hizmetleri gören bir Amerikalı hanımefendi Müslüman olmuş.
Haber bu şekilde devam ediyor.
Bu haberden çıkardığımız epey hisse var:
*Görünüş ve ifadelerinden anlaşıldığına göre bu kardeşlerimiz dini bütün insanlar.
*Dolayısı ile İslami gayret içinde olduklarını söyleyebiliriz.
*Gerçekten dinimiz yardımlaşma ve dayanışmaya önem verir.
*Bu çifti mültecilere gönül kapılarını açmış oldukları için kutluyor tebriklerimizi sunuyoruz.
*Görüldüğü gibi dinimize hakkıyla gönül verenler çevrelerine ışık saçmakta, huzur ve mutluluğumuza katkıda bulunmaktadırlar.
*Bu mübarek insanlar sayesinde toplumlar ayakta kalmaktadır.
*Ve bu insanlar bu davranışları ile materyalizmi, Darwinizmi, dinsizliği, kapitalizmi çürütmektedirler.
